Slachtoffers en nabestaanden van slachtoffers van de aanslag in Bataclan hebben de Franse staat aangeklaagd. Tijdens de aanslag mochten militairen niet ingrijpen en de nabestaanden en slachtoffers vinden dat ze eerder hadden moeten kunnen ingrijpen, dan waren er minder slachtoffers gevallen. De vraag is of dat ook daadwerkelijk zo zijn geweest, of dat ze de oplossing aan de verkeerde kant zoeken.
De acht soldaten van Operatie Sentinel stonden buiten de club, gewapend met oorlogswapens, maar mochten van hogerhand niet ingrijpen toen terroristen de menigte in op vrijdag 13 november 2015 onder vuur nam. Toen de minder zwaar bewapende politie vervolgens vroeg om de wapens te mogen lenen, volgden de militairen de regels en kregen agenten daarom nul op rekest.
Het is niet de eerste keer dat de slachtoffers en nabestaanden hierover om opheldering vragen. Uit eerder onderzoek van de Franse autoriteiten bleek al dat de militairen zicht hadden op de terroristen in de club. Het is nooit duidelijk geworden waarom ze niet mochten handelen, meldt de krant.
Natuurlijk, de militairen hadden eerder moeten kunnen ingrijpen, al ligt het vaak ook complexer dan het lijkt. Ook moeten we ons afvragen of de nabestaanden en slachtoffers wel naar de Franse autoriteiten moeten kijken? Donald Trump had het over de mogelijkheid van vrijer wapenbezit en dat dat ook een positief effect had gehad op het verloop van de aanslag in Bataclan.
In Nederland is dat taboe om te beweren, of om er serieus over na te denken en het te bespreken. Maar het is in elk geval labiel om er niet goed over na te denken en het bij voorbaat af te serveren als 'dom'. Het had een positief effect kunnen hebben en in deze wereld waarin gevaar steeds meer gedecentraliseerd wordt, moeten we onszelf serieus afvragen wat we kunnen doen om het risico te verkleinen. Vrijer wapenbezit is ook een serieuze oplossing waar we niet per se afwijzend tegenover moeten staan.