Schijnheilige Tunahan Kuzu huilt: "kloven in de samenleving lopen steeds vaker langs etniciteit!"
De voorman van de uitgesproken pro-Turkse partij DENK klaagt over het feit dat politieke verschillen langs etnische scheidslijnen verlopen.
Hypocriet, hypocrieter, Tunahan Kuzu. Er zijn geen andere woorden om het optreden van de Nederturkse DENK-voorman te omschrijven. Als geen ander misbruikt Kuzu tegenstellingen tussen allochtonen en autochtonen om er zelf beter van te worden – hij profileert zijn partij immers als de enige partij die het opneemt voor allochtonen en zet alle andere partijen weg als racistisch. Toch bestaat het Kuzu om te gaan huilen dat kloven in de samenleving steeds vaker langs etniciteit verlopen. Kijk zelf maar:
"In 2013 kwam het Sociaal Cultureel Planbureau met een onderzoek waarin werd gesteld dat kloven in de samenleving niet meer lopen langs inkomensverschillen, of langs opleidingsniveau, maar langs etniciteit. En ik vind het spijtig dat anno 2016, drie jaar later, nog steeds een aantal politieke partijen zeggen dat de kloof in de samenleving groter aan het worden is, terwijl die kloof er al is!"
Hoe schijnheilig kun je zijn? Kuzu verwijt de andere politieke partijen dat ze de kloof in de samenleving niet aanpakken, terwijl hij zelf als geen ander die kloof dieper probeert te maken. Zijn partij is volledig gebaseerd op de etnische verschillen waar hij over klaagt. Kuzu en zijn trawanten Selçuk Öztürk en Sylvana Simons proberen politieke invloed te krijgen door allochtonen continu een slachtoffercomplex aan te praten: "iedereen is tegen jullie, dus stem op DENK!".
Bovendien richt DENK zich met haar pro-Erdogan- en anti-Armeense standpunten expliciet op Turkse kiezers. De Nederturkse gemeenschap – die zich doorgaans meer Turks dan Nederlands voelt – wordt door DENK expliciet benaderd. Het is dus DENK zelf die de verschillen tussen verschillende bevolkingsgroepen uitvergroot en mensen in hokjes plaatst, in plaats van hen als volwaardige Nederlanders te zien.
Het is compleet van de zotten dat een partij die nota bene haar bestaan baseert op etnische scheidslijnen, nu loopt te janken over diezelfde scheidslijnen. Kuzu zeurt over een kloof in de samenleving terwijl hijzelf die kloof alsmaar dieper graaft.
