Schaamtecultuur? Waar is dan de schaamte?

De Schilderswijk is tegen ISIS. Schijnt.

Toen het misbruikschandaal in de katholieke kerk aan het licht kwam, werd daarover in katholieke kring gesproken. Nou ja, gesproken; elke keer als ik het er met katholieke vrienden over had, trokken ze witter weg. Ze schaamden zich kapot. Ze wisten niet waar ze het zoeken moesten. Ze hadden hun ziel en zaligheid gegeven aan een religieus instituut dat decennialang verschrikkelijke fouten had gemaakt, bovendien hing de muffe geur van doofpot rondom het schandaal. Ze begrepen bovendien dat een aartsreactionair als aartsbisschop Eijk de zaak niet goed aanpakte en op zijn minst de schijn wekte ofwel niet met media te kunnen omgaan ofwel zaken te willen versluieren. Ze namen niemand behalve henzelf en hun medegelovigen iets kwalijk, hun woorden doortrokken van een mea culpa dat ze bij wijze van medeplichtigheid uitspraken.

Niet één keer, in al die tientallen gesprekken met - ik geef het toe - een relatief klein aantal katholieken, zei er één tegen mij: oh, maar dit heeft helemaal niets met de katholieke kerk te maken. Ook zei niemand: dit is een minderheid, dit is geen probleem van de hele katholieke kerk. Wat ik ook niet hoorde was: dit is een complot van antikatholieke krachten om de kerk in diskrediet te brengen.

Ze wisten dat er iets goed fout zat in hun kerk en daarom stelden ze zich schuldbewust en bescheiden op. (Dat dit geldt voor alle katholieken, claim ik niet. Ik vertel hier over mijn eigen ervaringen.)

Daar moest ik aan denken toen ik vanochtend las dat een woordvoerder (?) van de Haagse As-Soennah-moskee het een slecht idee vond om Wilders' vrijheidsmars doorgang te laten vinden in de Schilderswijk. Hij probeert de gemeente tot een verbod te chanteren, want hij voorspelt geweld. Hij noemt de demonstratie, die voor 20 september gepland staat, een anti-ISIS-demonstratie (wat het niet is, want Wilders wil de wijkbewoners laten weten dat we in Nederland geen sharia accepteren etc.). En daar is hij tegen, omdat er in zijn moskee al voldoende tegenwicht aan ISIS wordt geboden, zegt hij. Dus de man is tegen een demonstratie waarvan hij denkt dat die tegen ISIS bedoeld is? Dat is al hoogst curieus.

Vertrouwder wordt het als de man ons vertelt dat slechts een kleine minderheid van de duizenden moslims in de Schilderswijk achter ISIS staat. Dit horen we natuurlijk al tijden, zowel van moslims als niet-islamitische fatsoensmensen. Gewelddadige moslims, waar ook ter wereld, hebben niets met de islam te maken. Het is altijd een minderheid die het voor de meerderheid verpest. En met dank aan Yasmina Haifi weten we inmiddels ook dat het een (zei iemand 'zionistisch'?) complot is, bedoeld om de islam is een kwaad daglicht te stellen.

Stel dat de woordvoerder de waarheid spreekt en stel dat moslims zich in meerderheid afzetten tegen ISIS (hij liegt evident, want wat was er ook weer met die 73% van de nedermoslims die ISIS top vinden?), waar zijn dan de uitingen van het schuldgevoel, het berouw, het idee medeplichtig te zijn, de bescheidenheid? En heel misschien, gezien hun specifieke enthousiasme ervoor, waar zijn die eindeloze moslimdemonstraties tegen ISIS?

Wat nou schaamtecultuur? Er is helemaal geen schaamte.