Jolande Sap, nieuwe Grote Leider van Groenlinks, wil voor de Provinciale Statenverkiezingen lijstverbindingen aangaan met D66 en de PvdA. Er is maar een reden waarom je je zou verbinden aan de failliete boedel van de PvdA; eigen gewin. Dat staat Sap ook voor ogen: Rechts I kapotmaken middels de Eerste Kamer. Met behulp van lijstverbindingen hoopt Sap het kabinet dwars te zitten. Kittige taal, maar weinig realistische politiek.
De Provinciale Statenverkiezingen van maart 2011 worden door links én rechts gezien als een volksraadpleging over het kabinetsbeleid. Het is daarom niet onverstandig om te kijken hoe Tweede Kamer-partijen het doen in de opiniepeilingen. Het (virtuele) zetelaantal in de Tweede Kamer is een indicatie voor de resultaten bij de verkiezingen in maart.
Momenteel staat het 'bijzondere meerderheidskabinet' op 79 zetels in de peiling van Maurice de Hond. Het links-progressieve blok pakt samen 42 zetels. Zelfs mét de SP heeft dit blok slechts 60 virtuele zetels. Knappe jongen die deze verhoudingen weet om te zetten in een links-progressieve meerderheid in de Eerste Kamer. Overigens is een waarschuwing wel op zijn plaats: omdat de Eerste Kamer via een gecompliceerde getrapte en gewogen verkiezingen gekozen wordt, zijn er vreemde dingen mogelijk. Wat niet wegneemt dat progressief links momenteel slechts 20 zetels in de Eerste Kamer bezet en ze rondom de vorige Provinciale Statenverkiezingen samen goed waren voor 39 virtuele TK-zetels, een aardige correlatie dus.
Progressief links is in de Nederlandse politiek geen spelbepaler, daarvoor is het blok te klein. Het zijn bovendien partijen die in dezelfde vijver vissen; als de een zetelwinst boekt, lijdt de ander verlies. Een progressief-linkse meerderheid in de Eerste Kamer is dus ver weg, vooral als de socialisten zich niet voor het Weg-met-ons-karretje laten spannen.