"Een triest record" noemt Diederik Samsom de 3760 faillisementen die het afgelopen jaar plaatshadden.
3760 keer een dramatische gebeurtenis. Voor de hardwerkende ondernemer die zijn droom en zijn vermogen in duigen ziet vallen, voor de werknemers die van de een op andere dag zonder baan komen te zitten.
De Partij van de Arbeid die opkomt voor de ondernemer, dat we de dag nog mee mochten maken.
Er is echter een een probleem met analyse van Samsom: er is helemaal geen sprake van een record. Sterker, onder Rutte I is het aantal faillisementen teruggedrongen, niet gestegen.
In 2011 gingen nog bijna 6200 bedrijven
over de kop. Dat was een lichte daling van 1 procent ten opzichte van het jaar ervoor -- toen de PvdA in het kabinet zat! Dat is nog altijd veel, maar niet opmerkelijk.
Ten eerste is het gebruikelijk dat jaarlijks enkele duizenden bedrijven de deuren moeten sluiten. Dat is gezond. Er zijn tal van ondernemers die geen goede zaken doen en het verdienen failliet te gaan zodat een beter bedrijf hun plaats kan innemen.
Ten tweede kampen we met een economische terugval in heel Europa die ten dele veroorzaakt is door sociaaldemocratisch beleid in binnen- en buitenland (onbetaalbare verzorgingsstaten, teveel overheidsbemoeienis met het bedrijfsleven, de euro). Het beleid dat Samsom daartegen in wilt zetten (nog meer geld uitgeven, meer belasting innen, meer schuld opbouwen) zal alleen maar meer bedrijven de das omdoen. Zijn kritiek op het kabinetsbeleid is dan wel het toppunt van ironie, maar niet onbegrijpelijk.
Zoals
EenVandaag eergisteren
berichtte moet de PvdA het vooral van het thema "arbeid" hebben om op te boksen tegen de SP. Op de sociale thema's zien linkse kiezers weinig verschil tussen PvdA en SP terwijl zij zorg vooral met de laatste associëren. Samsom kan alleen door in te zetten op "werk" nog stemmers afsnoepen van de partij van Emile Roemer. Jammer dat hij daarvoor de feiten moet verdraaien.
Foto:
PvdA / Tessa Posthuma de Boer