SP-Kamerlid Sadet Karabulut en haar fractiemedewerker voor Buitenlandse Zaken, Jip van Dort, slingeren een pamflet de wereld in waarin ze stellen dat de War on Terror toch niet zo'n succes is. Aldus Pauw/BNNVARA. De oorlog in
Irak die is begonnen onder valse voorwendselen, de Taliban die de tent nog steeds runt daar in de bergen en de opkomst van IS. Het komt allemaal voorbij in dit pamflet. De conclusie is duidelijk: 'The war on Terror' werkt niet. Wat er dan wel moet gebeuren weten ze ook niet echt...
Wie het artikel leest kan haast niet anders dan zien hoe onbekwaam het probleem wordt aangedragen. Het heeft een hoog 'iemand moet zorgen dat er iets gebeurt' gehalte waar verder niks mee gedaan wordt. Ze erkennen dat het hele debacle geen succes is geweest maar komen niet met oplossingen en noemen zelfs bepaalde gevolgen van de oorlog in het
Midden-Oosten als succesjes. Het aanpakken van Bin Laden of het verslaan van IS bijvoorbeeld, terwijl ze zelf gewoon erkennen dat Westerse inmenging zowel Al Qaida als IS in het leven heeft geroepen.
Hoe zit de situatie in grote lijnen in elkaar?
Westerse interventies hebben geleid tot een hoop doden en rampzalige gevolgen voor de regio. Zowel in Irak als
Afghanistan is het één grote bende, vallen de 'precision-bombs' op hele families en liggen de landen aan diggelen waardoor er weinig toekomstperspectief is voor de bevolking. Agenten en soldaten die zijn ontslagen, overleden familieleden hebben als gevolg van de oorlogen en met wapen en al naar huis zijn gestuurd tijdens de bezetting, sloten zich steeds vaker aan bij extremistische groeperingen.
In het geval van Irak en het gebrek aan een zogenaamde 'exit-strategy' oftewel 'hoe laten we het land achter na de bezetting?' zagen dergelijke agenten en soldaten hun land door de eigen bevolking worden leeggeplunderd. Het Amerikaanse leger deed niets en zij waren zojuist ontslagen. Afghanistan zat met een door de CIA getrainde groepering (Mujahadeen) die hun heilige land tegen de Soviets moesten beschermen. Deze zelfde groep accepteerde de buitenlandse legerbases op heilige moslimgronden (Saudi-Arabië) niet en dus ageerden zij uiteindelijk ook tegen het Westen.
Beide groeperingen passen hun (interpretatie van het) geloof en de erbarmelijke (leef)omstandigheden toe om, op basis van wraak en een machtsvacuüm, de macht te willen grijpen. Hoe langer het Westen zich daar blijft inmengen en mensen doodt, hoe langer de generaties erna wraak zullen willen nemen en de gematigdheid vermijden.