- Home
- Rutte II voert inkomenspolitiek waar Joop den Uyl zijn vingers bij zou aflikken
Rutte II voert inkomenspolitiek waar Joop den Uyl zijn vingers bij zou aflikken
Een nieuw toptarief van 68 procent, met dank aan de VVD.
Toen de VVD na de val van Rutte I werd geconfronteerd met het Kunduz dictaat, luidde de verdediging dat de partij alleen met alle linkse afgunstmaatregelen akkoord was gegaan omdat het geen andere keus had. En bovendien: de allerergste maatregel, de zogeheten 'crisisheffing' op inkomens boven de 150,000 euro, was echt echt heus eerlijk waar een eenmalige belastingmaatregel. Nou ja, in feite tweemalig want hij werd behalve voor 2013 ook maar meteen met terugwerkende kracht ingevoerd voor 2012, maar toch. In 2014 mocht ambitie weer gewoon lonen in deze prachtige vrije samenleving van ons.
Of toch maar niet. Want zoals een lezer op Twitter terecht opmerkte, geldt ook op dit punt blijkbaar de waarschuwing van Milton Friedman: "Nothing is so permanent as a temporary government program." Die 'eenmalige' crisisheffing wordt dus gewoon permanent gemaakt:
De allerhoogste inkomens moeten erop rekenen dat de crisisheffing op salarissen boven 150 duizend euro volgend jaar blijft, nu de gages in de top van het bedrijfsleven weer veel harder stijgen dan de gemiddelde lonen.
'De grenzen zijn bereikt en overschreden' zo waarschuwde PvdA-voorman Diederik Samsom.
Een eenmalige heffing die drie jaar op rij wordt geheven zonder uitzicht op afschaffing, is geen eenmalige heffing meer maar een permanente. We hebben nu dus gewoon een nieuw toptarief, van 68 procent maar liefst. Daarmee benadert Rutte II al aardig de wereldwijd weggelachen 75 procent van de Franse president Hollande. Vrij naar Rutte zelf: het tweede kabinet Den Uyl is er toch gekomen en het zit in Vak K.
Los van het obscene karakter van de maatregel, die immers het bestraffen van hard werken en maatschappelijk succes tot overheidsbeleid verheft (onder een VVD-premier...), valt vooral de oliedomheid ervan op. Ik heb op deze plek al vaker gewezen op de oude economische wetmatigheid: hoe hoger het toptarief in een land, des te hoger de werkloosheid. Als je meer verdienen onaantrekkelijk maakt, zal dat de doorstroming op de arbeidsmarkt belemmeren. De slachtoffers daarvan zitten niet aan de bovenkant van het loongebouw maar aan de onderkant. Hoge arbeidskosten voor beter betaalden maken ons land ook onaantrekkelijker als mogelijke vestigingsgebied voor buitenlandse bedrijven. "Kom naar Nederland, waar we uw dood fiscaal vermogen afromen en tweederde van uw inkomen afnemen!" is immers geen wervende foldertekst.
Deze socialistische maatregel gaat dus tot extra werkloosheid leiden en buitenlandse investeerders wegjagen - in een tijd waarin de werkloosheid al tot recordhoogte is gestegen en de economie in een permanente recessie lijkt weg te zinken. Hij leidt inmiddels tot massaal maatschappelijk verzet - al 10,000 organisaties en bedrijven tekenden bezwaar aan. Hij leidde eerder al tot een bijna-opstand in de groenlinkse kennissenkring van de premier (hallo Jort!). Toch tekent Ruttes VVD ook bij deze infame maatregel weer keurig bij het kruisje - daarmee het laatste restje geloofwaardigheid door de gootsteen spoelend.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook