Rutte gaat bemiddelen tussen Rehn en Verhofstadt
Mark Rutte krijgt alsnog de kans om afstand te nemen van Guy Verhofstadt. Onze premier moet gaan helpen beslissen wie de liberale lijsttrekker wordt voor de Europese Parlementsverkiezingen van volgend jaar.
De voormalige minister-president van België wil nog vier jaar voorzitter blijven van de liberalen in het Europese Parlement of liever nog: voorzitter worden van de Europese Commissie. José Manuel Barroso staat namelijk op het punt af te treden.
Weinig echte liberalen lopen warm voor de uitgesproken federalist. Als het aan Verhofstadt ligt, heffen we de natie-staten morgen op en gaan we samen verder in een Verenigd Europa. Daar zit rechts Europa niet op te wachten. Het is dan ook niet moeilijk te begrijpen waarom de meeste partijen die in de ALDE-fractie zitten liever Olli Rehn als leider hebben.
De Fin is nu eurocommissaris voor Economische en Monetaire Zaken en staat een meer realistische koers voor. "We kunnen niet alle problemen van de Europese Unie oplossen met een vorm van centrale planning," zegt Rehn. Hij spreekt ook de lidstaten aan op hun verantwoordelijkheid en heeft als eurocommissaris vooral ingezet op maatregelen die de concurrentiekracht van Europese landen moeten verbeteren. Een 'noordelijke' koers dus, die hem in het zuiden van Europa niet altijd in dank is afgenomen. Zo wees de Franse president François Hollande eens de "dicteren" van de bureaucraten van Rehn van de hand toen die voorzichtig voorstelden dat Frankrijk misschien eens iets moest gaan doen aan de hoge arbeidskosten. Hollande kwam daar vorige week overigens zelf ook mee, dus Rehn had het blijkbaar toch niet helemaal bij het verkeerde eind.
Tegelijkertijd zit niemand te wachten op een al te felle tweestrijd binnen het liberale kamp, dus is Rutte, samen met de leider van de Duitse FDP, Christian Lindner, vorige week gevraagd te bemiddelen. Zij moeten gaan kijken wie "het best geschikt is" om de liberalen te leiden, hoewel niet wordt verwacht dat zij een bindend stemadvies gaan geven. Rutte en Lindner kunnen hun opdracht desondanks zelf vrij ruim invullen.
Voor Rutte is het mooie kans, want, zoals Michael vorige week schreef, heeft hij zichzelf en zijn partij bepaald geen goede dienst bewezen door nog voordat Rehn zijn kandidatuur bekend maakte voor Verhofstadt te kiezen.
Anderen zullen daar namelijk uit concluderen dat hij of niet op de hoogte van de pro-Rehn campagne was (wat hem onkundig maakt), of dat hij het wel wist, maar desalniettemin voor Verhofstadt koos. In dat laatste geval is hij niet zo zeer onkundig als irrationeel: Rehn heeft namelijk een grotere kans van slagen én Rutte zou zich door Rehn te steunen minder hebben beschadigd in zowel Nederland als Brussel.
Nu kan Rutte, onder het mom van een consultatie en door zich wellicht enigszins achter een Duitser te verschuilen, alsnog zeggen dat Rehn gewoon de betere kandidaat is. Tenzij onze "geen-cent-meer-naar-de-Grieken"-premier echt zo'n fan van Verhofstadt is, natuurlijk.
Op 1 februari kiezen de Europese liberalen in Brussel hun voorman.
