Rutger van den Noort van De Nederlandse Leeuw stopt: 'Hoe bekender ik werd online, hoe meer ik begon te twijfelen of ik dit wel wilde'
Na het succes van De Nederlandse Leeuw hoopte heel rechts Nederland op meer. Misschien dat dit nog gebeurt, maar de man achter het project -- Rutger van den Noort -- gooit de handdoek in de ring.
Op de website OpinieZ.com legt Van den Noort uit waarom hij de beslissing heeft genomen om wat politiek betreft met pensioen te gaan. Hij kwam tot deze beslissing nog voor "de grootste studiebijeenkomst (#Nedleeuw van Nederland sinds de 19e eeuw" daadwerkelijk plaatsvond. Toen hij als opiniemaker aan de slag ging, in 2014, had hij "nooit verwacht dat ik (met veel hulp) zoveel impact zou kunnen bewerkstelligen. Maar hoe meer bekend ik werd online, hoe meer ik begon te twijfelen of ik wel op de juiste route zat."
Met het groter wordende netwerk van volgers, nam ook de druk op mijn tijd toe. Ik sta in het leven dat ik dingen goed doe en afspraken na kom, dus als iemand mij een oprechte vraag stelt, dan wil ik ook antwoorden. Ik deed dat ook. Het kostte enorm veel tijd, veelal positief ingevulde tijd, soms enorm gezuig. Mijn gezin leed eronder. Het “Papa, zit je nou al weer op je telefoon” ging me zelf steeds meer tegenstaan en ik begon me een slaaf te voelen. Een slaaf van Twitter, van mijn telefoon en van de publieke opinie. Uiteraard zeg ik dit met het risico dat het dramatisch overkomt. Ik ben de laatste drie maanden echt heel eerlijk tegen me zelf geweest en ben daarmee door een veranderingsproces gegaan.
Op een gegeven moment, ik denk dat het eind december was, kwam ik een keer thuis en viel mijn oog op een leuk bordje dat mijn vrouw in de keuken had neergezet. Het bleek er al wel langer te staan, maar ja: ik ben een man en heb dat soort dingen niet al te snel door. Op het bordje staat “Als je er niet vrolijk van wordt, dan moet je het niet doen”. Het raakte me, maar ik parkeerde het gevoel in het rijtje van één van Wouter Bos zijn uitspraken “mijn doel voor Nederland is dat we het allemaal een stukje leuker gaan hebben”. Maar het bordje bleef naar me kijken. Elke dag liep ik er langs en het bleef me intrigeren. Ik concludeerde dat dit bordje er niet voor niets stond. Het bordje was onbewust (toeval) of bewust (God) voor mij bedoeld. Ik ben er van overtuigd geraakt dat ik mijn bakens moet verzetten.
Vervolgens dacht hij na. Wilde hij nog wel op een bepaalde manier actief blijven? Zou hij af en toe stukken schrijven? Of in ieder geval blijven twitteren? Of was het beter om met alles op te houden en zich honderd procent te richten op zijn (echte) werk en zijn gezin?
Ik kwam uiteindelijk maar op twee scenario’s terecht: doorgaan op de huidige route of compleet stoppen. Mijn keuze is gevallen op het laatste.
En daarom ben ik gestopt met twitteren. Ook stop ik met columns schrijven voor Opiniez en voor het Reformatorisch Dagblad. Ik zal niet meer interviewen voor Weltschmerz en tot slot leg ik ook mijn voorzitterschap neer van Stichting DNL (Nederlandse Leeuw) ter beschikking, waarbij ik wel de complete afhandeling doe van jaargang 1.
Daarnaast laat hij weten ook "niet meer beschikbaar" te zijn "in het publieke debat." Hij heeft campagne gevoerd voor zijn evenement, #Nedleeuw, maar nu is het écht klaar. "Het is een abrupt (en ook pijnlijk) besluit," schrijft Van den Noort, "[m]aar een besluit waar ik in mijn volle bewijstzijn goed over heb nagedacht."
Ook wordt duidelijk uit zijn verhaal dat hij eigenlijk niet blij was met de wereld om het schrijven en organiseren heen: hij kon er wel mee dealen, maar hij werd er, impliceert hij, niet gelukkig van. En ja, dan zit er inderdaad maar één ding op: ophouden. Het gezin en het werk gaan altijd voor.
Natuurlijk is het wél vreselijk jammer. Rechts-liberaal en conservatief Nederland gaat Van den Noort missen. Laten we hopen dat we over een paar jaar kunnen berichten dat hij een comeback maakt.
