Russen juichen inval Krim toe
Terwijl we in het Westen schande spreken over de Russische inval in de Krim, vinden de Russen het prachtig. In geen drie jaar tijd is president Vladimir Poetin zo populair geweest.
Sinds eind-februari, toen Rusland de Krim, een provincie van Oekraïne, binnenviel, is Poetins populariteit met bijna 10 procent gestegen.
Rusland mag dan geen volmaakte democratie zijn; de publieke opinie doet er wel degelijk toe. De politicoloog Boris Barkanov legt in The Washington Post uit waarom.
Massive protests in 2011-12 prompted a strategic electoral turn to the right nationalism and Russian Orthodoxy during an intense electoral campaign that Putin won. A more conservative governing coalition emerged and one result was that federal policy became homophobic.
Vrij vertaald:
Grootschalige demonstraties in 2011 en 2012 gaven de aanzet tot een nieuwe verkiezingsstrategie. Poetin sprak tijdens zijn campagne het Russisch nationalisme en Orthodoxe geloof aan en won overtuigend. Een conservatievere coalitie stak de kop op wat onder meer leidde tot een homofoob federaal beleid.
Dit is een onderwerp waar ik zelf eerder voor De Dagelijkse Standaard over schreef: het zijn niet de linkse democraten waar Poetin zich zorgen om maakt, maar de rechtse nationalisten.
Accommodating nationalists and Orthodox believers, who had limited influence before 2012, also meant revising foreign policy. Ukraine (Kiev especially) is at the very heart of the origin myth of the Russian nation and civilization. [...] This means that for Russian and Ukrainian nationalists, Ukraine is [...] a sacred space.
Vrij vertaald:
De opvattingen van de nationalistische en Orthodoxe achterban, die voor 2012 maar beperkte invloed hadden, vereisten ook een herziening van het buitenlandse beleid. De Oekraïne (Kiev in het bijzonder) staat centraal in de oorsprongsmythe van de Russische natie en de Russische beschaving. Voor zowel Russische als Oekraïnse nationalisten is het land haast een heilige plek.
Als Poetin niet had ingegrepen toen de redelijk pro-Russische president Viktor Janoekovytsj werd afgezet en Oekraïne een pro-Westerse koers dreigde in te slaan, zou zijn achterban dat ongetwijfeld als een zwaktebod hebben gezien: Poetin die toekeek terwijl het Westen de bakermat van de Russische beschaving inpikte.
Wat niet wil zeggen dat Poetin geen keus had en de Krim slechts binnenviel om het Russische electoraat te bedienen, maar dit is wel een factor van belang. Poetin is, alle karikaturen ten spijt, geen alleenheerser en beslist niet impopulair.
