Russen eisen vrijlating politieke gevangenen

Buitenlandse mensenrechtenactivisten en advocaten van politieke gevangen in Rusland zijn niet de enigen die de Olympische Spelen in Sotsji aangrijpen om Poetin ervan te overtuigen dat hij politieke gevangenen moet vrijlaten. Dat geldt ook voor gewone Russen.

Het is van belang dat het om 'gewone' Russen gaat, zeg maar Boris met de Vodkafles, omdat zij gemakkelijker te intimideren zijn dan advocaten, mensenrechtenactivisten en oppositieleiders zoals Kasparov. Die mensen doen het immers vanuit hun professie. Dat geldt niet voor Boris V. Die weet dat, als Poetin zijn pijlen op hem richt, het gedaan is met de pret.

En ja, dat is in potentie een buitengewoon serieus probleem. Poetin is namelijk weinig minder machtig dan de oud-voorzitters van de Sovjet Unie. Zijn woord is wet. Als hij wil dat iemand verdwijnt dan gebeurt dat. Individuen die zich al te krachtig tegen zijn bewind verzetten zijn hun vrijheid dan ook alles behalve zeker. Voor ze het weten worden ze op transport gezet naar Siberië, waar ze levenservaring kunnen opdoen in de goelag.

Het gaat er tegenwoordig buitengewoon hard aan toe in Rusland. Sinds zijn aantreden als president (en daarna korte tijd als premier, gevolgd door een nieuwe termijn als opperste leider van zijn land) heeft Poetin er alles aangedaan om zoveel mogelijk macht naar zich toe te trekken en iedere vorm van oppositie het leven onmogelijk te maken. Russen die zich tegen hem verzetten kunnen alleen maar buitengewoon moedig worden genoemd... en gesteund worden door het westen. Als niet in daad, dan in ieder geval in woord.