Rotterdamse jihadist krijgt maar zes jaar gevangenisstraf: wat een hel voor die vent
U leest het goed. De jihadist, de Rotterdamse Syriëganger Adil B., heeft maar zes jaar gekregen van de rechtbank. Hij was zelf nog geen eens aanwezig, want hij wil nooit meer terugkeren naar Nederland. De rechtbank wil op deze wijze toch een waarschuwing zenden naar Adil B. en met deze maatstaf gaat dat vast en zeker niet lukken.
Het Openbaar Ministerie wil niet wachten tot ze eventueel terugkeren, maar nu al tot vervolging overgaan om te benadrukken dat "de rechtstaat geen afscheid heeft genomen van de uitreizigers".
Wat is de rechtsstaat als dit soort mensen zo zwak gestraft worden? Is dat rechtvaardigheid? Is dat een goed symbool? Hoe kan men dit rechtvaardigheid noemen, als je zes jaar krijgt voor het feit dat je naar Syrië bent gegaan met de bedoeling om onschuldigen dood te maken en terroristische plannen beraamt.
Sterker nog, hoe kan je het rechtvaardigheid noemen als je maar zes jaar geeft aan een persoon die niet zomaar een voetsoldaat is, of een laaggeplaatste handlanger, maar ook nog eens een leidinggevende positie heeft:
In een extra beveiligde zaal van de rechtbank in Rotterdam is de Rotterdamse jihadist Adil B. (26) bij verstek veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. Hij zou in Syrië een leidinggevende rol hebben gespeeld bij Jabhat al-Nusra, een organisatie gelieerd aan al-Qaida.
Er komen nog acht van dit soort zaken, maar als dit de maatstaf is, dan hoeven wij er niet zo veel van te verwachten. Dan is het lachwekkend hoe we dit soort walgelijke daden veroordelen als maatschappij. Of diegene nu terug komt of niet, of die nog leeft of niet, de straf moet een échte symbolische veroordeling zijn. Een sterk signaal naar de gekken die dit ook gedaan hebben, of van plan zijn dit te doen.
