Waar de meeste linkse politici het klimaatakkoord - en sommige de daarbij horende klimaathysterie - omarmen en zelfs verafgoden, zijn er enkele die juist door hebben wat voor een koopkrachtkiller dit akkoord is. Ronald Plasterk is de laatste die ineens ageert tegen het omarmen van deze doemdenkerij. Ronald Plasterk ging al eerder zijn boekje buiten - althans binnen de Linkse Kerk dan - toen hij in een
interview melde dat Frans Timmermans uit onvrede al tijden niet verscheen in de Tweede Kamer.
Toen we in 2010 in de oppositie belandden, was Frans Timmermans net staatssecretaris van Europese Zaken geweest. Hij speelde het snoeihard. Timmermans zei eenmaal terug in de Kamer: 'Ik wil de buitenlandportefeuille.'
Maar daar zat al iemand op. Bovendien is het een beetje not done. Je komt uit een kabinet, je kent iedereen op het departement. Maar Timmermans heeft net zo lang zijn adem ingehouden totdat hij dat woordvoerderschap had. Hij zei: 'Nou, dan doe ik gewoon niks.' Echt, die heeft een half jaar niks gedaan. Ik vond het een rare vertoning.'
Ronald Plasterk liet toen al zien niet bepaald op zijn mondje te zijn gevallen. Hij kaartte terecht iets aan wat gewoon not done is. Een gekozen volksvertegenwoordiger die nukkig is omdat hij een bepaalde portefeuille wil en zich daardoor als een klein kind gaat gedragen is natuurlijk belachelijk. Het is ook minachting naar de mensen die op de partij stemde.
Dit weekend liet Plasterk weer van zich horen. In Utrecht werd de
klimaat-noodtoestand uitgeroepen, iets wat de lokale afdeling van zijn partij ondersteunde. Hier was hij het totaal niet mee eens. Nog erger: Plasterk vindt het hele klimaatakkoord ondoordacht en totaal niet verstandig.
https://twitter.com/RPlasterk/status/1150323706985635840
Over de klimaat-noodtoestand maakt Plasterk zich ook zorgen. Hij ziet dit - terecht - eerder als een pr stunt dan als effectief beleid. Ook met het verkondigen van een noodtoestand komt de democratie in gevaar.
https://twitter.com/RPlasterk/status/1149962012925075457
Het is goed om te zien dat een PvdA politicus ageert tegen de klimaathysterie waar ook zijn partij aan mee doet. Het ondoordacht doordrukken van een klimaatakkoord zonder goed te hebben nagedacht over de gevolgen is natuurlijk een ramp voor de samenleving. Iets wat Plasterk terecht aankaart.