Red kunst: laat kunst met rust!

Geen categorie13 aug 2011, 20:29
Zo, dat is weer eens een ander geluid. En dat in het christenprogressieve Trouw!
"Kunst redt zichzelf wel" is de titel van de column die Ted Langenbach, creative consultant Cool Brands, City Forecaster, dj en kunstenaar schreef voor de progressieve krant.
Langenbach maakte zich, net als veel andere kunstenaars, initiëel zorgen over de aangekondigde bezuinigingen van het kabinet. De kunstwereld zou er fors op achteruit gaan. Oh ja, de ene na de andere kunstenaar zo bankroet gaan. Wat zeg ik? Nederland zou geen kunst (of cultuur) overhouden.
Nou, niet zo snel, schrijft Langenbach:

Nu het eerste stof is neergedaald over de door de Tweede Kamer aangenomen kunstbezuinigingen, is er eindelijk plaats voor reflectie. Worden alle artiesten die ons uitdagen tot verandering nu de pineut? Naarmate ik er langer over nadenk, betwijfel ik dat meer en meer.

Zo is in België een meer edgy popklimaat ontstaan dan bij ons, hoewel daar zelfs geen oefenruimtes worden gesubsidieerd. In landen als Spanje, Zweden, Frankrijk en Duitsland is er al jaren een breder aanbod van pop en elektronische muziek. Daar heerst 'eerst het idee, techniek komt later wel'. In die landen laat de overheid artiesten, promotors en publiek meer hun gang gaan. Een overheid die ruimte biedt, faciliteert en vrijheid gunt aan creatieve communities en vrijplaatsen. In Nederland heeft popmuziek met bijpassende rockacademies een stoffig en geïnstitutionaliseerd imago. Jonge popfans wijken dan ook massaal uit naar buitenlandse festivals als Melt en Sziget.

Zoals Langenbach maar al te goed begrijpt gaat overheids'steun' altijd samen met betutteling. Krijg je geld van de staat? Prima, maar bereid je dan maar meteen voor op continue bemoeienis van politici en ambtenaren. Zij weten wat goed voor u én het volk is. Wat u daarvan denkt, ook als kunstenaar, wordt als niet terzijde doende afgedaan.

Hoeveel geld zouden we overhouden voor echte kunst als we zouden stoppen met het institutenfetisjisme? Ontelbare miljoenen gingen de afgelopen decennia verloren aan te dure gebouwen en steeds duurder wordende personeels-, beveiligings- en hofhoudingskosten. Niet de kunst was de winnaar maar de projectontwikkelaars. Een kapitale blunder. De nieuwe cultuurgebruikers anno 2011 zijn juist op zoek naar authenticiteit en kleinschaligheid.

Gelukkig gaat het op vele vlakken ook goed met de Nederlandse creatieve industrie. Design, architectuur, mode en elektronische muziek zijn enorme exportprodukten geworden. Onze topmodefotografen Inez vanLamsweerde en Vinoodh Matadin halen de covers van Vogue in New York. Het 'Viktor & Rolf-effect' heeft voor vele talenten nieuwe wegen geopend.

Zo is het maar net. Het gaat goed met sommige mensen en met sommige (kunst-) sectoren. En waarom? Omdat er daar kunstanaren actief zijn die nog laten subsidiëren, nog laten beïnvloeden. Zij doen gewoon waar ze goed in zijn and that's it.
Langenbachs conclusie:

Altijd zal de artistieke norm worden gewaarborgd door eigenzinnige ontwerpers, theatermakers, musici en kunstenaars met 'durf'. Zij zullen uiteindelijk de weg plaveien voor de aankomende nieuwe lichting jonge honden, die zich door deze iconen laten inspireren. Een vitaal undergroundklimaat zorgt uiteindelijk dat mainstream ook scherper en kwalitatiever blijft.

Zo is het maar net. Gesubsidiëerde kunst is bijna per definitie sléchte kunst. Als kunstenaars werkelijk kunstenaar willen zijn moeten ze overheidssteun laten voor wat het is, er flink op los experimenteren en buiten de eigen landsgrenzen kijken. De bezuinigingen van het kabinet zijn dan ook geen vloek, maar een zegen voor de Nederlandse kunstwereld.
En dat van een rechts kabinet, dat door bepaalde Gutmenschen continu anti-kunst en anti-cultuur wordt genoemd.
Tsja.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten