Reddingsplannen: het rommelt bij de buren
Het Constitutionele Hof in Karlsruhe (Duitsland) buigt zich over de rechtmatigheid van de reddingsplannen voor Griekenland en andere zwakke broeders in de eurozone.
Zoals ik hier eerder heb betoogd zal het storten van honderden miljarden in de bodemloze put van de zwakke broeders in de eurozone pas ophouden als de Duitse belastingbetaler daar genoeg van krijgt. Daarom kan het geen kwaad zo nu en dan de stemming bij onze oosterburen te peilen.
In ieder geval begint ten oosten van Lobith nu door te dringen dat de betalingen aan Griekenland niet zozeer dienen om dat land van de ondergang te redden. Het land is namelijk de facto reeds failliet. Joachim Starbatty, emeritus-hoogleraar economie aan de Universiteit van Tübingen en een van de scherpste critici van de euro, hierover in een interview met Spiegel Online:
Die Finanzhilfen sind doch nur zur Rettung des europäischen Bankensektors da [...] Griechenland ist bereits pleite. [...] Die Griechen wären gut beraten, freiwillig aus der Währungsunion auszutreten und ihre nationale Drachme abzuwerten. Sie können damit auch eine Reduzierung ihrer Schulden erzwingen. Wenn wir so weitermachen wie bisher, werden immer neue Milliarden nötig sein. Das gilt auch für Irland und Portugal - und vielleicht sogar für Spanien.
Vrij vertaald: Griekenland is al failliet. De financiële steun dient alleen nog voor de redding van de Europese bankensector. Het land zou vrijwillig uit de eurozone moeten treden en terugkeren naar de drachme, dit in ruil voor een herstructurering van de schulden. Als we zo doorgaan is het eind zoek en zijn we steeds meer geld kwijt. Hetzelfde geldt voor Ierland, Portugal en misschien Spanje.
Voor alle duidelijkheid: redding van de Europese bankensector betekent vooral redding van Franse banken, want die zitten nu eenmaal het diepste - excusez le môt - in de shit. En dat redden geschiedt grotendeels op kosten van belastingbetalers in andere landen, met name Duitsland en Nederland. Meer algemeen zijn speculanten spekkoper dankzij deze 'reddingsplannen'. Wie op tijd in de sterk afgeprijsde Griekse staatsleningen is gestapt krijgt van Jan Kees de Jager en zijn Duitse collega de volle mep met rente uitbetaald. Het is dus zeker niet voor iedereen kommer en kwel met de schuldencrisis.
Starbatty staat in Duitsland allang niet meer alleen met zijn kritiek op de aanpak van de schuldencrisis. Ook bijvoorbeeld zijn collega-hoogleraren Hans-Werner Sinn en Stefan Homburg uitten recentelijk soortgelijke kritiek.
De kritische emeritus-hoogleraar is naast CSU-Bondsdaglid Peter Gauweiler de drijvende kracht achter de rechtszaak die nu dient voor het Constitutionele Hof in Karlsruhe en waarin de rechtmatigheid van de reddingsplannen wordt aangevochten. De definitieve uitspraak in deze zaak komt vermoedelijk pas komende herfst.
Waarnemers verwachten dat de Bondsregering uiteindelijk van het Hof wel het groene licht zal krijgen. De reddingsplannen worden vooral aangevochten omdat zij een schending impliceren van het 'bail-out'-verbod dat bij verdrag is overeengekomen. Dit is primair een kwestie van Europees recht. Het Constitutionele Hof toetst echter alleen aan de Duitse grondwet en het is de vraag of de reddingsplannen ook daarmee in strijd zijn.
De uitspraak zal vermoedelijk neerkomen op een 'ja mits'. Er zouden dus wel beperkingen kunnen worden opgelegd aan de reddingsplannen, bijvoorbeeld qua duur, omvang en democratische besluitvorming. Op een vraag in het interview of dergelijke beperkingen niet schadelijk zullen zijn voor het vertrouwen van de financiële markten, antwoordt Starbatty ad rem:
Viel wichtiger ist es doch, dass das Vertrauen der Bürger in die Politik und in die gemeinsame Währung zurückkehrt. Wenn die Politik verlässlich wird, werden auch die Finanzmärkte positiv reagieren.
Met andere woorden: Het gaat er primair om dat de burger weer vertrouwen krijgt. Dat komt ook het vertrouwen van de financiële markten ten goede.
Het is overigens de vraag of de uitspraak van het Hof niet als mosterd na de maaltijd zal komen. Behalve de genoemde landen staat Italië volgens de laatste berichten ook al op instorten. Ondertussen zitten Frankrijk en België in de gevarenzone. En dan kan het ineens heel hard gaan. Zelfs de eurofiele Bondsregering van Angela Merkel zal het dan voor gezien moeten houden en de stekker uit de reddingsplannen trekken. Gewoon omdat tegen zoveel financieel wanbeleid in de partnerlanden niet valt op te boksen door Duitsland en die paar andere relatief solide landen in de eurozone, waaronder Nederland.
(wordt vervolgd)
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
