Rechts en de immigranten

In mijn artikel onlangs op DDS “De liberalen en het immigratiebeleid” heb ik gepleit voor het oprichten van een liberale denktank, met als taak het in kaart brengen van de hele immigratie- en integratieproblematiek  en het uitwerken van mogelijke oplossingen – zonder ontzag voor heilige huisjes zoals het VN Vluchtelingenverdrag of het door EU-bureaucraten met hand en tand verdedigde recht op familiehereniging.

Het is de hoogste tijd dat we als Nederlandse samenleving het nationale belang op de agenda durven te zetten, in plaats van altijd maar te redeneren vanuit allerlei opgedrongen schuldgevoelens, zoals Fortuyn terecht stelde.  Dat betekent kwalitatieve eisen durven stellen aan immigranten. Overigens denk ik dat Pim Fortuyn (auteur van onder meer “De verweesde samenleving”) en ook de sociaal-democratische publicist Paul Scheffer (bekend van het essay “Het multiculturele drama”en zijn latere standaardwerk “Het land van aankomst”) samen al een aardig theoretische basis hebben gelegd, van waaruit verder gewerkt zou kunnen worden door een dergelijke denktank.

Ook een ontwikkelingseconoom als de vermaarde Engelse professor Paul Collier, is van mening zijn dat er  paal en perk gesteld moet worden aan de immigratie naar de EU, omdat er anders ontsporingen dreigen die geen enkel belang dienen (niet het belang van de in crisis verkerende EU en ook niet het belang van steeds instabieler wordende landen van herkomst van  immigranten).

Succesvolle immigranten
Dit allemaal gezegd hebbende, wil ik het dit keer hebben over een groep die misschien te weinig aandacht krijgt: immigranten die het wél goed doen en economisch of anderszins een bijdrage leveren aan onze westerse maatschappij. Dit laatste hoeft mijns inziens niet in te houden dat zij hun eigen cultuur of religie verloochenen. Juist door de scheiding van kerk en staat, is het in de westerse samenleving heel goed mogelijk een eigen culturele of religieuze identiteit te koesteren en toch volop mee te doen, mits de scheiding van kerk en staat door iedereen in voldoende mate gerespecteerd wordt. Dat laatste is dan wel de basisvoorwaarde.

Wanneer we het hebben over deze groep immigranten, is er volgens mij geen reden om aan te nemen dat deze mensen over het algemeen in ideologisch opzicht linkser (progressiever) zouden zijn dan de gemiddelde Nederlander, aangezien hoe iemand in het leven staat beïnvloed wordt door allerlei factoren, maar vooral door karakter, persoonlijkheid en van huis uit overgedragen waarden.

Politieke gevolgen van demografische verschuivingen
Toch is het zo dat veel immigranten progressief stemmen, omdat conservatieve partijen vaak een wat harder “discours” hebben over immigratie en integratie. Dat zien we zowel in de V.S. als in Europa. Blijkens dit artikel “Het is de demografie, stupid” kunnen de verkiezingen in Amerika niet meer gewonnen worden zonder steun van het immigrantenblok. Ongetwijfeld wordt dit een hoofdpijn voor de volgende Republikeinse presidentskandidaat, die aan de ene kant zijn conservatieve vleugel (Tea Party) tevreden moet houden en aan de andere kant voldoende aanhang onder immigranten moet zien te winnen. Mogelijk is Jeb Bush (61), de jongere broer van George, de politieke evenwichtskunstenaar die dit kunststukje zou kunnen volbrengen. 

Ook in Nederland kunnen deze aspecten de komende decennia een doorslaggevende rol spelen, aangezien wij met vergelijkbare demografische verschuivingen te maken hebben. Met name partijen die rechts van het midden staan, zullen moeten nadenken over hun politieke “discours”en vooral ook de toon die zij bezigen (c’est le ton qui fait la musique). Het zal erom draaien om helder en duidelijk te zijn over immigratie en integratie en toch warm en voldoende ruimdenkend tegenover immigranten die hier al zijn en een bijdrage leveren aan onze samenleving. Dat lijkt mij een mogelijke denkrichting voor partijen als CDA, VVD,  PVV, Artikel 50 en VNL (Bontes/van Klaveren), als zij tenminste niet dit speelveld geheel willen overlaten aan partijen als D66, PvdA en GroenLinks.

Pim Fortuyn was een man die daar goed over nagedacht had en ook een zekere aanhang had onder immigranten. Wilders vind ik iets minder sterk op dat punt, maar ik denk toch dat veel mensen onderschatten hoeveel aanhang Wilders heeft onder allochtone Nederlanders, met name onder  Surinaams/hindoestaanse Nederlanders en ook onder Indo’s . 

Ook een man als Nigel Farage van de Britse UKIP heeft hier samen met zijn spindoctors duidelijk over nagedacht en beschikt over een PR-strategie richting Britten van allochtone afkomst. Ook de conservatieve premier David Cameron heeft een PR-strategie in dit opzicht, zie onder meer Cameron’s warme toespraak vorige week ter gelegenheid van Ramadan. 

Ziet u Mark Rutte dat al doen?