De PVV stapt in Limburg in een coalitie met CDA en VVD. Ik heb een déjà-vu. Maar wat in Limburg mogelijk is, kan landelijk misschien ook.
Het eerste dat opvalt, is hoeveel de PVV heeft ingeslikt. Veel standpunten van de partij komen niet terug in het coalitieakkoord.
Volgens meerdere bronnen komt een groot aantal speerpunten van de partij niet terug in het coalitieakkoord dat met CDA en VVD is gesloten. Zo is het verbod op de bouw van nieuwe moskeeën in Limburg niet terug te vinden in het akkoord, weten bronnen. Dit punt was eerder al door het CDA als onacceptabel aangemerkt.
Ook de veiligheidsparagraaf blijft zeer beperkt en de eis dat gedeputeerden geen auto met chauffeur krijgen, wordt maar deels ingewilligd. Alleen de PVV-gedeputeerden reizen straks met de eigen auto of het openbaar vervoer. De wens om de stekker uit het project Maastricht Culturele Hoofdstad te trekken, is ook niet ingewilligd.
Hoewel dit niet al te florissant klinkt, zijn dit twee goede aanwijzingen waarom de PVV in de regering kan komen. In de eerste plaats geeft het aan dat de PVV enorm graag wil, dat blijkt niet alleen uit de gedane concessies maar ook uit de Haagse druk van Wilders c.s. De PVV moest per se doen in de Limburgse coalitie. In de tweede plaats maakt dit duidelijk dat de PVV door de knieën wil gaan, in ruil voor regeringsverantwoordelijkheid. De partij die zich zo onbuigzaam lijkt op te stellen, is wel degelijk bereid tot compromissen.