Psychopaat Tanja Nijmeijer vindt kinderen doden heel normaal

Het kwaad wordt maar al te vaak gepersonaliseerd door iemand die vriendelijk en normaal lijkt. Zo ook in het geval van Tanja Nijmeijer.

Het Nederlandse lid van de FARC vertelde journalist Jorge Enrique Botero dat ze geen enkel probleem heeft met het vermoorden van kinderen: alles voor de goede zaak.

Botero heeft een boek geschreven over Nijmeijer, "Life is not easy, dad." Hierin beschrijft hij hoe de Groningse langzaam verandert van een naïeve lerares Engels in een bikkelharde marxistische terrorist. 

Dit soort uitspraken doet Nijmeijer ongetwijfeld terwijl ze de journalist vriendelijk lachend aankijkt. Als we niet meer ervaring hadden met dit soort types zou ik zeggen: ongelooflijk. Maar, helaas, dat is het niet. Het is maar al te gemakkelijk om te geloven dat Nijmeijer zich prima ontspannen voelt terwijl ze vertelt dat ze verantwoordelijk is voor de dood van een kind. Het maakt haar allemaal niets uit: de marxistische heilstaat moet er komen.

Sterker nog, dit soort radicale socialisten zijn er vaak van overtuigd dat er veel levens opgeofferd móéten worden om het socialistische paradijs waar ze altijd van gedroomd hebben te realiseren (lees in dit opzicht United In Hate van Jamie Glazov). Nijmeijer is in dat opzicht niet anders. 

Ondertussen vraag ik me af wanneer de Colombiaanse regering Nijmeijer eindelijk uit de weg ruimt. Hoe eerder we van dit soort terroristen af zijn, hoe beter. Zeker ook omdat alle media-aandacht voor haar anderen er wellicht toe kan aanzetten eenzelfde soort leven te leiden.