Het provinciaal bestuur van Fryslân moet de windmolenambities van minister Henk Kamp niet willen uitvoeren. De provincie moet de eerder afgesproken Mega Watts terug geven aan de minister.
Minister Henk Kamp en zijn kornuiten waaronder Alexander Pechteld, Diederik Samsom, Ed Nijpels en de bazen van de natuur-milieuorganisaties dringen ons windturbines op. Die turbines werken maar een kwart van de tijd. En van dat kwart besparen ze in slechts één derde van de tijd fossiele brandstoffen. Dat is door vijf onafhankelijke deskundigen aan de hand van praktijkgegevens vastgesteld. Per saldo doen de turbines dus slechts één op de twaalf dagen waarvoor ze zijn bestemd namelijk bijdragen aan de energietransitie naar een koolstofvrij systeem. Dat is knap vervelend.
Want omdat windenergie ook geen CO2 bespaart is geen andere conclusie mogelijk dan dat de bouw van windparken pure verspilling is. Minister Kamp probeert zich onder deze harde waarheid uit te wurmen. Hij schrijft dat de vijf heren zich niet op praktijkgegevens hadden mogen beroepen. Want de fictie van modelstudies is veel beter. Bij windenergie tellen dus niet de feiten maar de verzinsels. (Heel veel lezers hebben dat al lang gedacht).
Dit verweer van Kamp is zo armoedig dat hij hiermee feitelijk een handtekening zet onder het faillissement van zijn windenergiebeleid. Desondanks laten de provincies zich voor de kar van de minister en de windlobby spannen. Die zijn zo leep om alle kosten van het energieakkoord op de gezinnen te verhalen. Die afgedwongen crowd-funding kost alle gezinnen de komende vijftien jaar minstens 500 euro per jaar. Dat de voedselbanken de toeloop straks niet aan kunnen zal hun een zorg zijn.
Zij zitten echter wel in hun maag met de vraag wáár plek te vinden voor al die turbines en hóe een opstand onder de bevolking te voorkomen. Het provinciebestuur van Fryslân loopt weg voor dit probleem door het af te schuiven naar de commissie Fryslân foar de Wyn. Die commissie krijgt het lieve bedrag van 268 000 euro gemeenschapsgeld en trekt de provincie in zonder overigens de ballen verstand te hebben van geografisch en planologisch onderzoek. Het uitgebrachte eindrapport is er naar!
Vervolgens gebeurt er iets dat ik in de 56 jaar dat ik in dit veld meeloop nog niet eerder heb meegemaakt. Het provinciebestuur besluit om stevig af te wijken van de adviezen van de commissie Fryslân foar de Wyn. Dat is normaal. Heel uitzonderlijk is echter dat de commissie dat niet pikt en haar opdrachtgever daarop via de krant fel aanvalt. Zo wordt er op de puinhoop van een faillissement een soap opgevoerd. Wie nu nog in windenergie en in de kwaliteit van het landelijke/provinciale bestuur gelooft is wel erg wereldvreemd.
Het provinciebestuur kan zich alleen maar rehabiliteren en geloofwaardig maken door te doen wat ook het kabinet Rutte II veelvuldig doet: een overeenkomst open breken. In dit geval betekent het dat de 530 MW aan Kamp worden teruggegeven omdat het volk de dure en waardeloze rommel niet wil hebben. Alleen als de provincie deze herkansing grijpt dan is er toekomst voor Fryslân. Mocht Kamp hier niet aan mee willen werken dan is de man ongeschikt voor zijn vak vanwege een gebrek aan empathie.
Aldus Pieter Lukkes (voormalig planologisch onderzoeker voor de provincie Fryslân).
Voor mijn eerdere DDS-bijdragen zie hier.