Presidentskandidaat Ben Carson houdt het voor gezien. Of toch niet?

Woensdagavond werd het nieuws bekend dat voormalig chirurg Ben Carson niet langer de kans ziet president te worden. Maar het zit allemaal wat ingewikkelder in elkaar.

Vorig jaar werd hij nog gezien als één van de grote kanshebbers voor de republikeinse nominatie voor presidentskandidaat. In sommige peilingen lag hij zelfs een tijdje voor op Donald Trump, die nu de grootste kans maakt. Maar nog voordat de eerste staten stemden, zakte hij helemaal weg.

Carson's aantrekkingskracht zat hem vooral in zijn rustige voorkomen, wat in sterk contrast staat met andere kandidaten als Trump. Gecombineerd met zijn verleden als neurochirurg, kwam hij daarmee over als een wijze, rationele man die eens niet de hele schreeuwde. Maar vooral het wijze gedeelte liep een enorme deuk op toen hij eind vorig jaar niets bleek te weten wat betreft buitenlandse zaken, wat door de dreiging van gekken als ISIS-strijders nou juist een enorme rol speelt tijdens deze verkiezingen. Zo maakte hij in december een wel erg pijnlijke fout toen hij bij een evenement voor Joodse Amerikanen terreurgroep Hamas 'Houmous' noemde. Daar kon in dat gezelschap wel om gelachen worden, maar zijn onkundigheid werd steeds duidelijker. Tijdens de voorverkiezingen heeft Carson dan ook nog nauwelijks stemmen gekregen, en de kans dat hij nog wint is dan ook minimaal. Dat zijn kandidaatschap een dieptepunt heeft bereikt maakten de debatten wel duidelijk: tijdens meerdere debatten heeft hij al zielige opmerkingen als "krijg ik nog een vraag?" en "waarom valt niemand mij aan?" gemaakt. Het antwoord: omdat niemand nog aandacht voor hem heeft.

De druk voor hem om te stoppen is dan ook al weken enorm. De republikeinse partij ziet het liefste één kandidaat die het op kan nemen tegen Trump. Tot op dit moment werden de niet-Trump-stemmen verdeeld over vijf kandidaten, waardoor de zakenman uit New York steeds aan het langste eind trok.

Carson heeft echter niet officieel een punt achter zijn campagne gezet. Hij zegt dat hij "geen weg meer naar het presidentschap" voor hem ziet. Ook heeft hij aangekondigd niet aanwezig te zijn in het republikeinse debat van vandaag, dat nota bene in zijn thuisstad Detroit gehouden wordt. Dit zou echter niet direct betekenen dat hij zijn campagne stopt: hij zal hier vrijdag tijdens een bijeenkomst meer duidelijkheid over geven.

Dat hij geen enkele kans meer had is wel duidelijk: vanuit een puur politiek oogpunt had hij er al weken geleden mee moeten kappen. Maar toch is er een heel goede reden dat hij en andere 'also-rans' (kandidaten die wel meedoen, maar geen schijn van kans hebben te winnen) zo lang mogelijk in de race blijven. Een belangrijke drijfveer is naamsbekendheid. Vergis je niet: de hele wereld houdt in de gaten wat er gebeurt tijdens deze verkiezingen, en als je enigszins de aandacht op je weet te vestigen, dan is naamsbekendheid gegarandeerd. En naamsbekendheid levert weer geld op: veel oud-politici strijken nog steeds bakken met geld op met het geven van lezingen, en de verkoop van boeken. De prikkel om mee te blijven doen is er dus zeker. Het enige probleem vormen de contributies: als de campagne geen geld meer heeft, is het snel afgelopen. Dat lijkt nu het geval te zijn bij Carson, en wellicht ook snel bij John Kasich, die ook nauwelijks meer kans maakt.