Prachtig: Met gevaar voor eigen leven maakte dit Afghaanse meisje haar dromen toch waar

Dit meisje wist te bereiken wat voor onmogelijk gehouden werd.

Iedereen heeft dromen. De een wil profvoetballer worden, de ander wil een gelukkig gezin stichten en een ander wil weer steenrijk worden. Sommige dromen zijn echter nu eenmaal makkelijker waar te maken dan andere. En sommige dromen zijn vrijwel onmogelijk te realiseren.

Dat laatste gold voor de droom die Negin Khpolwak, een meisje uit Afghanistan, had. Het moge duidelijk zijn dat het voor vrouwen daar sowieso al geen pretje is. Je leven beleven zoals jij dat wilt, wordt je daar niet makkelijk gemaakt. Toch had Negin niet de makkelijkste droom uitgekozen. Haar grote liefde was namelijk de muziek, en ze wilde niets liever dan muzikante worden.

Maar dat zat dus het probleem. Toen de Taliban nog aan de macht waren in Afghanistan, was muziek gewoon verboden. Zingen mocht niet, en muziekinstrumenten hoorden thuis op de brandstapel. Eenieder die betrapt werd op het maken van muziek, kon er op rekenen zijn handen te verliezen. En dat is jammer, want het land had tot de machtsgreep van deze gekken een goed ontwikkelde muzikale sector.

Met het verjagen van de extremisten is muziek maken weer toegestaan, maar echt terug ingeburgerd is het zeker nog niet. Dit geldt met name voor de kleinere dorpen, waar de ideologie van de Taliban altijd al meer aanhang had gevonden. Negin had de pech in zo'n dorp op te groeien, waardoor haar droom erg ver gegrepen leek. Ze verwoordt de situatie zelf uitstekend:

Negin was dan ook doodsbang om haar dromen te delen met iemand anders. Toch durfde ze het aan om op een gegeven moment met haar vader te praten, die verrassend positief was. De rest van haar familie bleek hier heel anders over te denken: vooral haar oom sprak er schande van dat een vrouw muziek zou maken.

[caption id="attachment_137384" align="aligncenter" width="700"] Foto: Mandel Ngan[/caption]

Maar haar vader gaf haar een kans, en stuurde haar naar een muziekschool in Kabul, waar ze hopelijk zou kunnen ontsnappen aan de repressie van haar familie. Om een lang verhaal kort te maken: Negin bleek talent te hebben, en wist vooral indruk te maken als pianiste en dirigent. Op dit moment is ze een bekende dirigent bij een vrouwenorkest in Kabul. Natuurlijk is het leven voor een vrouw daar nog niet ideaal, maar Negin laat wel zien dat ook daar sommige dromen nu na te leven zijn. Take that, haatbaarden!