Over de periferie wordt ons verteld dat het allemaal wel losloopt met de gevolgen van het Cyprus-model. De Portugese bankiers denken daar net iets anders over.
Opvallende uitspraken van bankiers van Portugal: "je kunt niet met vuur blijven spelen", en één sprak er van een Cyprus-virus. Natuurlijk heeft een voorzitter van de Eurogroep wel iets anders aan zijn hoofd dan de praktische uitvoering van alle prachtige theorieën die de noodgrepen op Cyprus moeten toedekken. Maar luisteren naar mensen uit de praktijk, die dagelijks meemaken dat mensen liever
een kluis huren dan hun geld op een deposito te zetten, daar wordt het ondertussen toch wel eens tijd voor.
Maar vanuit Brussel klinkt slechts de mantra dat het in de Eurozone goed gaat. Onder het motto: wij hebben gelijk, en achteraf zult u dat wel inzien dendert de eurotrein verder en verder. Dat de bankklanten in de periferie dagelijks zenuwachtiger worden doet er voor de Brusselse Eurocraten blijkbaar niet meer toe.
Dat complete negeren kennen we ondertussen. En het geeft reden tot enige speculatie, al is het bepaald geen nieuws dat Bruyssel zich nergens iets van aantrekt. De kans dat er niets aan de hand is, en de EU gewoon opnieuw met gevelde hoorns een blinde betonnen muur bestormt is levensgroot. Maar even zo groot is de kans dat er opnieuw een grote hindernis aan de Brusselse horizon is opgedoken. Slovenië is maar een zandkorrel, dus in het laatste geval moet het om iets werkelijk groots gaan. En dan moeten we aan Frankrijk gaan denken.
Alsof het beleid van president Hollande al niet desastreus genoeg is, is daar dan ook nog de Franse bankensector. Sinds Cyprus wordt er nadrukkelijk gekeken hoe groot een bankensector is in verhouding met de economie die haar ondersteunen moet. Mag u drie keer raden welke de meest disproportionele is in de Eurozone: Frankrijk, Frankrijk, Frankrijk, inderdaad. De Franse bankensector is circa
400% van het Franse GDP (dat ook nog eens aan het krimpen is).
Dat de periferie er door lijdt, daar kan Brussel dan even niet zo mee zitten. Zoals meestal.