Portugal krijgt een grote zak geld

Portugal is gered, gered zeg ik u! En dat voor het luttele bedrag van €78 miljard.

Vanmorgen werd bekend dat onze bovenmeesters eruit waren. Ze moesten even wat schuiven met onze belastingcenten, maar toen kwam er dan ook een prachtig pakket uitgerold:

Tijdens een televisieoptreden dinsdagavond, noemt demissionair premier Jose Socrates de eerder die dag gesloten deal "goed voor het land" en minder draconisch dan de pakketten voor Griekenland en Ierland. (...) Details, zoals de hoogte van de rentevergoeding die Portugal moet betalen, zijn niet vrijgegeven, maar volgens Socrates zal het land meer tijd krijgen om zijn overheidstekort terug te brengen. Verder benadrukte de demissionair premier dat geen maatregelen geeist worden als verlaging van het minimumloon of gedwongen ontslagen in het overheidsapparaat.

Prima geregeld dus, althans: wel vanuit het perspectief van de gemiddelde Portugese ambtenaar. De Portugezen mogen gerust de tijd nemen om het begrotingstekort terug te dringen en hervormen hoeft ook niet. Wat krijgen wij daar dan voor terug, vraagt u zich ongetwijfeld af? Stabiliteit in onze tijd natuurlijk! Portugal gaat er met deze kleine injectie namelijk vast en zeker helemaal bovenop komen.

Hoewel, er bovenop komen... Het Portugese begrotingstekort van 2010 is onlangs weer eens naar boven bijgesteld. De kans dat de geraamde begrotingstekorten voor de komende jaren ondanks Europese steun alsnog hoger uitvallen is bovendien aanzienlijk. Op dat punt mogen we dus geen wonderen verwachten. Hoe langer de Portugese begroting diep in het rood blijft, hoe groter bovendien de kans dat het land uiteindelijk wordt meegezogen in dezelfde doodsspiraal waarin Griekenland nu al verkeert. Dat land zal binnenkort (waarschijnlijk ergens in de loop van volgend jaar) onvermijdelijk over moeten gaan tot de gedeeltelijke afschrijven van zijn leningen omdat het anders onder zijn schuldenlast dreigt te bezwijken. Zoals de Wall Street Journal voorrekende, is de kans groot dat dan vooral de leningen van andere Europese lidstaten en de ECB eraan moeten geloven ('socializing the debt' noemen onze vrienden in de financiele sector dat - newspeak voor 'laat die sukkels van een belastingbetalers de rekening maar betalen'). En als wij belastingbetalers dat eenmaal voor Griekenland hebben gedaan, dan vervolgens ook graag voor Ierland en Portugal.  

De grimmige werkelijkheid van de staatsschuldencrisis wordt zo langzaam maar zeker duidelijk. Honderden miljarden aan begrotingssteun (want dat zijn de bailouts in feite) zullen volledig in het Zuid-Europese zwarte gat verdwijnen. Als we er op termijn meer dan een paar miljard van terugzien, zal het veel zijn. En de kans dat we na de eerste herstructurering om verdere 'tijdelijke' steunbetalingen worden gevraagd is aanzienlijk. Europa is dus, zoals ik al eerder schreef, een overdrachtbetalingsunie aan het worden: de Henken en Ingrids van Noord-west Europa betalen voor de Zuid-Europese Joses en Isabellas. 

Slotvraag: hoe lang voordat ook in Nederland de eerste gehaaide populist met dit thema aan de haal gaat - een Echte Nederlander zogezegd?