Afgelopen twee weken was ik met neven en nichten van mijn vriendin uit Portugal, een EU land zoals u weet, in Nederland. Vroege twintigers, hoog opgeleid en allen studerend. Gevieren maakten ze een tour door Nederland. Hier het relaas van hun indrukken over ons land.
Ze hebben ook diverse grote steden bezocht: Scheveningen, Den Haag, Amsterdam en Rotterdam. Drie neven en één nicht in de leeftijden van 17 tot en met 23. De één studeert informatica, de ander marketing en twee gaan voor architect, waaronder het nichtje van 20. Het was hun tweede bezoek aan Nederland, na een intermezzo van bijna tien jaar. Zij vertelden mij na afloop van hun dagtrips hun indrukken over Nederland anno 2013. Het is hierbij goed te bedenken, dat Portugal een 'collega euroland' is. Ik was verbaasd over hun duidelijke mening over een aantal zaken en constateerde tegelijkertijd dat voor mensen als ik heel veel dingen die zij 'vreemd' vonden voor mij allang 'vanzelfsprekend' zijn geworden. Maar dus niet voor relatieve buitenstaanders, ofschoon 'EU-familieleden'. Leest u maar even mee.
Om te beginnen vonden ze alle vier Nederland een fantastisch land. Gastvrij, vriendelijk, geïnteresseerd in waar zij vandaan kwamen, enzovoorts. Het ging echter mis toen ze Scheveningen en Rotterdam aandeden....
Op Scheveningen verbaasden ze zich over het enorm hoge aantal islamieten, die in Niqaabs (dat woord kenden ze niet, ze spraken van 'jurken',TP) bij >25 graden op het strand lagen. Opperste verbazing. Rotterdam was helemaal een cri de coeur vanwege de intimiderende en ronduit aggressieve opmerkingen die met name mijn nichtje naar haar hoofd geslingerd kreeg. Van de bekende groep zullen we maar zeggen. Zij wil daar nooit meer naartoe. Mijn nichtje heeft absoluut een bovengemiddeld IQ en is bepaald niet dom of bevooroordeeld. Sterker nog, zij is een echt 'mensen-mens' en staat open voor iedereen. Zij vertelde mij, ik citeer:
"Wat is er in vredesnaam met Nederland gebeurd? Wat doen al die vreemde mensen hier? Ik kan me niet herinneren toen ik de laatste keer hier was (dat was bijna tien jaar geleden, zij was toen 12, TP) dat er zoveel gesluierde mensen rondlopen hier. Die mensen passen echt niet in Nederland, ze zijn uit een andere cultuur, die niet bij de Europese past. Ik waande me in een Arabisch land. In Portugal zien we dit niet. Hoe komt het dat dit hier wel zo is? Ze keken me ook allemaal zo 'raar' aan, waarom? Omdat ik blote schouders had? Wat verwachten die mensen dan met deze temperaturen?"
Een waarneming, recht uit het hart, van een bijna een-en-twintig jaar jonge Portugese studente architectuur.En ik kon haar ook wel uitleggen waarom men in Portugal dit niet meemaakt: daar kent men geen uitkeringen voor mensen die niet bijgedragen hebben aan de Portugese samenleving en ze zijn er bovendien niet al te hoog. Het loont dus niet. Zo simpel kan het zijn. Daarbij, Portugal is nog een echt rooms-katholiek land, ook mijn schoonfamilie is (streng) katholiek, met het hoogste aantal katholieken per hoofd van de bevolking in Europa en van islamieten moeten ze daar niet zoveel hebben.
Gevraagd naar haar 'oplossing' van deze impasse, flapte ze er uit:
"Geldkraan dicht en duidelijk maken dat die 'gasten' hier niets te zoeken hebben als ze geen bijdrage leveren aan de Nederlandse samenleving."
Ik was verbaasd over de resoluutheid waarmee dat eruit kwam. Zeker ook omdat mijn nicht een rustig en zachtaardig typetje is. Dit soort anekdotes zijn relevant vanwege hun authenticiteit en zouden door de policor goegemeente eens goed gelezen en doordacht moeten worden. Het zijn spontane reacties, dat geef ik toe, maar wel recht uit het hart en 100% gemeend. Het is naar mijn mening veelzeggend dat mensen uit een ander EU land, een eurozone land nota bene, dit soort waarnemingen doen en zich daarover in zulke expliciete bewoordingen uitlaten. Dat zou te denken moeten geven.
Maar ja, Nederland anno 2013. Het politiek correcte denken regeert en dat verstikkende pc denken slaat elke gezonde, feitelijke discussie over wezenlijke zaken als islamisering, massa immigratie en ja, ook het euro-geloof, dood. Misschien wordt het eens tijd, dat we ons eens grondig gaan (her-)bezinnen over waar we in dit land mee bezig zijn als het gaat over zaken als immigratie en integratie en de gevolgen daarvan voor de gewone man. Dat zou, meen ik, beslist geen kwaad kunnen. Temeer niet, daar er in relatief korte tijd (want wat is nu tien jaar?) zoveel veranderen kan in het karakter van een West-Europese samenleving. En niet alleen in de ogen van een twintigjarige Portugese studente architectuur.
Klik hier voor een overzicht van mijn columns en volg mij hier op Twitter.