Pornografie als graadmeter voor vrijheid

Al die argumenten zijn valide en zo evident dat ik het zelfs onze leden van de Tweede Kamer de taak toevertrouw om deze voorstellen niet in wetgeving om te zetten. Ik streef een ander doel na. Ik wil pornografie verdedigen tegen alle waanzinnige kritiek van voornamelijk - maar niet exclusief - christenen. Ook (feministische) postmodernisten en moslims wijzen porno af op ideologische gronden.

De christelijke indieners van het verzoek stelden gaven als motivering: "Porno geeft met name kinderen en tieners een verkeerd beeld van seksualiteit.''

Volgens postmodernisten Dworkin en Mackinnon wordt onze 'sociale realiteit' geconstrueerd door taal en is pornografie een vorm van taal. Het is een gewelddadige en dominante taal waar vrouwen aan worden onderworpen. Het is hierom dat pornografie niet kan worden gezien als een uiting van het vrije woord maar als instrument voor politieke onderdrukking.

Binnen de Islam is het kijken naar porno haram, wel is het een persoonlijke verantwoordelijkheid en geen misdaad. De staat mag echter wel publiekelijk overspel bestraffen dus dat komt uiteindelijk toch neer op een vorm van censuur.

Welke toekomst is er voor pornografie in Nederland? De groeiende moslimpopulatie, de steeds extremere politieke standpunten van het christelijke smaldeel en de toenemende invloed van de  postmoderne randstad-bewoners vormen mogelijk op termijn een bedreiging voor pornografie.

Waarom zouden liefhebbers van vrijheid en verdedigers van individuele rechten zich moeten verzetten tegen beperking van de toegang tot pornografie door de overheid?

Sta mij toe dit uit te leggen in mijn repliek aan de voorstanders van dergelijke censuur.

Geeft pornografie een 'verkeerd' beeld van seksualiteit? Het antwoord op deze vraag is tweeledig. Omdat pornografie zich bevindt op het snijvlak tussen vermaak en kunst is er een grote diversiteit in 'realisme'. Er bestaat de amateuristische huis-tuin-en-keuken pornografie en de dure gepolijste commerciële meer geïdealiseerde pornografie. Dezelfde verschillen zijn ook te zien bij andere fenomenen als muziek en film en fotografie.

Het kan pornografie niet worden verweten dat ze niet realistisch zijn want dat is niet het doel van de pornografie. Het doel van pornografie is om mensen op te winden en daarmee geld te verdienen, ze speelt in op een behoefte en vraagt daar een prijs voor. Christenen zouden beduidend minder problemen hebben met pornografie als de actrices afstotelijk waren de mannen geen uithoudingsvermogen hadden en de lens minder scherp was. Niets slaat een grotere deuk in het christelijke 'ideaalbeeld' van oneindige opoffering. dan een beeldschone vrouw die seks heeft met een perfect uitziende man opgenomen in HD-kwaliteit.

Dit is de achterliggende angst voor pornografie die van deze industrie een tegenstander van het christendom heeft gemaakt. Christenen haten pornografie omdat het iets zegt over mensen, het zegt iets over ons dat de christenen niet willen erkennen. Mensen zijn egoïstische wezens, we verkiezen plezier boven lijden en seks is hiertoe een instrument. Christenen daarentegen verkiezen lijden omwille van het lijden boven plezier omwille van plezier. Hun grote leider Jezus was kampioen lijden, en daarbovenop leed hij ook nog eens voor de zondes van anderen! Met zo een man als voorbeeld is de weerstand tegen plezier volkomen logisch.

Nu kan worden ingebracht dat christenen zoveel ander vermaak wel tolereren zoals sport, muziek, en film, wat is hier anders. Het grote verschil is uiteraard seks, deze meest egoïstische daad van de mens druist in tegen een goddelijk plan. Seks is alleen goed als voortplanting het (goddelijk) doel is, het feit dat mensen er plezier aan beleven is slechts een beloning voor het uitvoeren van de taak van het voortplanten.

De hogepriesters hebben gelijk wanneer ze inzien dat een wereldbeeld van de lijdzame mens niet samengaat met de ervaring van orgasme. Ik sta aan de kant van de orgasmes en ik durf te stellen met mij vele Nederlanders.

Is pornografie een instrument van vrouwelijke onderdrukking? Er is geen sector denkbaar waarin de vrouwen procentueel zoveel meer verdienen dan hun mannelijke medespelers. Deze salarissen zijn gebaseerd op de markt en daarom geenszins onrechtvaardig. Waar mannelijke acteurs in de Verenigde Staten jaarlijks tussen de 40 en 100 duizend dollar verdienen zit het salaris van een vrouw tussen de 100 en 300 duizend dollar. Het verloop in de industrie is groot en dit komt neer op veel meisjes die dit werk een aantal jaar doen en vervolgens met hun fortuin een hele andere richting inslaan. Het is dus niet zo dat professionele actrices in de industrie blijven hangen, het is eerder een springplank naar een beter bestaan. In de laatste jaren is ook de markt voor zogenaamd ''vrouwvriendelijke' porno gegroeid en uit onderzoek blijkt dat ook steeds meer vrouwen 'reguliere' pornografie bekijken, 1 op de 3 bezoekers van pornosites zijn vrouw.

De meerwaarde van pornografie is dat het mensen in een behoefte voorziet binnen de kaders van de vrije markt. De  andere functie van pornografie is die van graadmeter van onze vrijheid, hoe minder porno beschikbaar in een land groot kans dat er sprake is van een dictatuur of dat deze aanstaande is. Porno is de vinger aan de pols van onze weerstand, privacy en tolerantie tegenover elkaar. Wie liever leeft in een land zonder pornografie waardeert vrijheid niet of onderschat onder welke omstandigheden een florerende porno-industrie kan ontstaan. In een land waar seksualiteit in de vorm van pornografie tot taboe wordt uitgeroepen zullen er snel meerdere volgen. Laat me het de lezers niet horen zeggen dat ze nooit zijn gewaarschuwd. Zie de waarschuwing van Ayn Rand in The Fountainhead uit 1943: