Discriminatie moet ten alle tijden bestreden worden en de discussie over discriminatie en racisme heeft de afgelopen jaren het politieke discours bepaald. Toch zijn we bezig met om een karikatuur te maken van het hele onderwerp 'racisme'.
Zo hebben 26 politiemedewerkers een 'zwartboek' aangeleverd waarin racisme en discriminatie binnen de politie besproken wordt. De politiemensen, van niet-westerse afkomst, vertellen dat er een sfeer hangt van discriminatie binnen de organisatie en dat ze benadeeld worden door autochtonen.
„Een leidinggevende kwam ooit de koffiekamer in, ik zat in de werkkamer ernaast, met de vraag: Waar is die neger? Ik hoorde gelach van anderen en voelde me klein worden van binnen”, luidt een van de passages. Ook werd genoteerd: ’Wie is die zwarte, die hoort in het arrestantenhok.’
De politietop zegt blij te zijn met het 'zwartboek' en wil iets aan de discriminatie doen binnen de organisatie.
Akerboom onderkent de urgentie van het probleem. Maar „ een cultuurverandering kost tijd en vraagt inspanning van alle lagen in onze organisatie.” Volgens hem werkt de politie al anderhalf jaar aan „een omslag in het denken” over diversiteit.
Dat lijkt mij ook een terecht punt, maar de schaduwzijde van dit soort acties is, zeker als het in de media zo vergroot wordt, is dat er een soort kramp ontstaat binnen de organisatie waarbij alles wat ook maar riekt naar discriminatie en er allemaal beleid wordt geïmplementeerd als symbool maar geen directe effectiviteit heeft. Laat de discriminatiediscussie binnen de politie niet dezelfde karikatuur krijgen als die er nu heerst binnen het Nederlandse debat.