Deze kansloze propagandaspot van de Europese Unie had ik nog niet gezien. Deze spot wil ons doen geloven dat we op 22 mei, de rest van de EU op 25 mei, kunnen stemmen op de eurozeloot van uw keuze: Juncker, Schulz of Verhofstadt. Die dame van de Groenen, die ook meedoet aan het eurozelotendebat, kunnen we niet serieus nemen. Niet alleen vanwege de sektarische omvang van haar fractie maar ook vanwege haar inhoudelijke inbreng, die eerder thuis hoort in het sprookjesbos dan in een serieus democratisch verkiezingsdebat.
Kies wie Europa leidt, luidt de spin van de Europese Unie. Op 22 mei valt er weinig te kiezen als we al in dat treurwilgenframe zouden trappen. De keuze bestaat namelijk uit drie eurofederalisten die alle drie geen voorzitter worden van de Europese Commissie, zoals EU-president Herman van Rompuy onlangs al liet doorschemeren. De voorzitter van de Europese Commissie wordt gewoon weer een grijze muis - niet dat de enige twee serieuze kandidaten Juncker en Schulz daar niet aan voldoen - die nu nog geen kandidaat is. IMF-directeur Christine Lagarde, misschien wel de meest geschikte kandidaat voor het voorzitterschap van de Europese Commissie, wordt het ook niet omdat ze teveel politiek profiel heeft en dan de Duitse Bondskanselier en de Franse President zou overschaduwen.Onze eigen Minister van Financiën, Dijsselbloem, nu voorzitter van de Eurogroep, zou ook een goeie kandidaat zijn. Maar de kans dat Nederland de nieuwe voorzitter van de Commissie mag leveren is buitengewoon klein. We moeten aan nog veel grijzere muizen denken.
Deze verneukeratieve propagandaspot voor de Europese verkiezingen is een grote misleiding van de kiezer, die wel de moeite neemt om te gaan stemmen donderdag. We stemmen donderdag namelijk niet voor de voorzitter van de Europese Commissie maar voor het Europees Parlement. Sommige journalisten, columnisten en opiniemakers die kennelijk zo pro-EU zijn dat ze deze misleidende nonsens ook willen verkopen met de term lijsttrekker, maar Verhoftstadt, Juncker en Schulz zijn geen lijsttrekker. We kunnen niet op ze stemmen en dat willen we ook niet. Stop dus asjeblieft met die kletspraatjes dat we a.s. donderdag de voorzitter van de Europese Commissie kunnen verkiezen via een stem op de Nederlandse partijen, die zitting nemen in een Europese fractie in het EP. Dat maakt dat debat tussen de drie eurozeloten en die groene kandidaat, die voor spek en bonen meedoet, een potsierlijke vertoning omdat geen van deze drie federalisten voorzitter van de Europese Commissie wordt. Het is wel opvallend hoe dit onzindebat tussen die drie eurozeloten wordt gepropageerd door de media als een democratische strijd voor het voorzitterschap van de Europese Commissie. Dat is natuurlijk de grootste onzin van kritiekloze media die de kiezer een fabeltje van een democratisch Europa op de mouw willen spelden.
De voorzitter van de Europese Commissie geeft natuurlijk geen leiding aan Europa, dat doet nog altijd de Europese Raad onder leiding van Frankrijk en Duitsland. Over de toekomst van de monetaire unie, de fundamentele inrichting van de Europese Unie, of er een begrotingsunie, een schuldenunie, een fiscale unie met europese belastingen en eurobonds komt - vragen die er echt toe doen in plaats van kretologische oneliners over meer of minder en voor of tegen de Europese Unie - daar gaat het Europees Parlement en de Europese Commissie ook niet over. Daar beslissen de lidstaten over. Daarop heeft de uitslag van de verkiezingen voor het Europees Parlement nauwelijks invloed. Ook dat maakt dat eurozelotendebat een treurig toneelstukje voor EU-juichaapjes. Barry Smit
vraagt zich daarom terecht af waarom je nog zou stemmen voor het Europees Parlement. Een hele goeie reden kan ik ook niet bedenken, behalve uit een bizar soort democratisch plichtsbesef.