Peter Sissons over klimaatberichtgeving BBC

Ex-verslaggever Peter Sissons klaagt klimaatverslaggeving van de BBC aan

De media, je mag best in algemene zin spreken hier, hebben zich in het klimaatdebat compleet misdragen en de organisatie die wat dat betreft de kroon spant is waarschijnlijk de BBC. Dat wordt al jaren door jan en allemaal geconstateerd, maar onlangs publiceerde de bekende BBC-presentator Peter Sissons zijn autobiografie ‘When one door closes’. Hij bevestigt de somberste verhalen in het door ons vertaalde stuk (pag 295-302 in het boek).

Een verhaal, of soort verhaal, dat steeds vaker terugkwam tijdens de laatste tien jaar van mijn tijd bij de BBC, betrof de kwestie van opwarming van de aarde, een probleem dat werd omgedoopt tot ‘klimaatverandering’ toen de temperaturen leken af te vlakken of licht daalden na 1998. Vanaf het begin was ik ongelukkig over de eenzijdigheid waarmee de BBC dit onderwerp benaderde, en hoe veel ingewikkelder het klimaatsysteem was dan de over-vereenvoudigde twee minuten verslagen die het standaardproduct van de milieuverslaggevers van de BBC waren. Deze aanvaardden zonder uitzondering, de VN ‘zekerheid’ dat ‘de wetenschap er uit is “en dat de menselijke uitstoot van kooldioxide de wereld bedreigt met katastrofale klimaatverandering.

Milieugroepen hadden de garantie dat hun persberichten, meestal beginnend met de woorden ‘wetenschappers zeggen ’ onbelemmerd zouden worden uitgezonden. Een memorabele situatie was bij de inauguratie in 2009, toen de wetenschapscorrespondent van Newsnight de kijkers berichtte dat ‘wetenschappers hadden berekend dat president Obama slechts vier jaar heeft om de wereld te redden’. Wat ze niet vertelden was dat slechts één alarmistische wetenschapper, NASA’s James Hansen dit had gezegd.

Mijn interesse in klimaatverandering is ontstaan uit mijn bezorgdheid over de tekortkomingen van BBC bij de rapportage over dit onderwerp. Ik heb al eerder geschreven over wat werd verwacht van een journalist in het begin van mijn dagen bij ITN: je hebt een verplichting om beide kanten van een verhaal te belichten. Het is geen journalistiek als je dat niet doet. Dat ligt dicht bij propaganda. Het redactionele beleid van de BBC was uiteengezet in een nota van de BBC Trust uit juni 2007, die onthulde dat de BBC “een seminar op hoog niveau had gehouden met een aantal van de beste wetenschappelijke experts, en tot de slotsom was gekomen dat de hoeveelheid bewijs niet rechtvaardigt om evenveel ruimte te geven aan de tegenstanders van de consensus ‘.

De fout hier is natuurlijk dat de BBC nog nooit evenveel ruimte had gegeven aan de tegenstanders van de consensus.

Maar de Trust bleef volhouden dat de klimaatdissidenten nog steeds zouden worden gehoord in de ether: ‘Onpartijdigheid vereist altijd een brede invalshoek, dus zolang minderheidsstandpunten coherent en eerlijk worden gebracht, krijgen ze van de BBC passende aandacht.’ Een dergelijke verklaring liet zien hoe de Trust was losgezongen van wat de BBC werkelijk deed - de “passende aandacht’ die gegeven zou worden aan de standpunten van de minderheid was zo goed als nihil. Het beleid werd een jaar later onderstreept in een andere verklaring: ‘BBC-News neemt op dit moment het standpunt in dat de verslaggeving zo gekalibreerd moet zijn dat rekening wordt gehouden met de wetenschappelijke consensus dat de opwarming door de mens veroorzaakt is’ De wetenschappers buiten de ‘consensus’ wachtten vergeefs tot de telefoon ging rinkelen.