Nederland heeft langzaamaan écht geen opties meer over wat betreft een coalitieovereenkomst zonder nieuwe verkiezingen uit te schrijven.
Nederland is vergeleken met andere landen, zowel op Europees als internationaal niveau, altijd al een gekke eend in de bijt geweest. Waar op veel plekken een coalitie van drie partijen al als onwerkbaar wordt gezien, zitten wij hier vrolijk te discussiëren over een formatie met maar liefst vier fracties. Sterker nog: de grote leider van de SP, Emile Roemer, ziet het prima zitten om met zes partijen een verbond te smeden. Dat kán nooit goedgaan natuurlijk.
Met minder dan vier partijen kom je er rekenkundig gewoon niet, zeker als je allerlei partijen - ik noem maar wat, de PVV - bij voorbaat al gaat zitten uitsluiten. VVD-CDA-D66 met GroenLinks gaat hem kennelijk ook niet worden, dus wat dan? De ChristenUnie lijkt de meest logische optie, maar daar schijnt Alexander Pechtold dus absoluut niet aan te willen, wat natuurlijk niet zo gek is: zijn plannen voor het makkelijker afmaken van mensen die het even niet meer zien zitten en andere gestoorde voorstellen zouden dan zeer waarschijnlijk weer de ijskast in moeten. Gisteren vond hij zo'n samenwerking al 'onwenselijk', maar vandaag lijkt hij de deur al helemaal dicht te smijten met zijn opmerking dat hij zo'n coalitie niet ziet ontstaan:
Pechtold na gesprek: Niet alleen onwenselijk met CU, maar ook 'weinig kans van slagen.' Maar geen definitief nee, blijkbaar. #formatie @BNR
— Jeroen Stans (@JeroenStans) 18 mei 2017
Volgens Pechtold is praten over coalitie met CU niet te vergelijken met samenwerken met CU zoals afgelopen jaren. #formatie @BNR
— Jeroen Stans (@JeroenStans) 18 mei 2017
Hoewel BNR-verslaggever Jeroen Stans dit dus niet als een definitief 'nee' ziet, lijkt me dat te optimistisch. Vermoedelijk denkt hij dat dit meer stoer praten van Pechtold is, om het signaal af te geven richting Segers dat hij écht niet voor elke prijs de ChristenUnie wil binnenhalen. Dat zou echter een per definitie falende taktiek zijn, aangezien Segers zelf al heeft gezegd enkel aan te willen schuiven als ook Pechtold echt daarvoor openstaat. Dit lijkt nou niet echt de manier te zijn om zo'n bereidheid duidelijk te maken, waarmee Segers nog wel lang op die uitnodiging kan wachten.
De vraag is: wat dan? VVD en CDA zijn niet al te kieskeurig, en zouden zowel de ChristenUnie als de SP en PvdA wel welkom heten. Die hebben daar allebei echter geen boodschap aan: de PvdA heeft al aangegeven niet beschikbaar te zijn voor formatieonderhandelingen, en de SP weigert met de VVD in één kabinet te stappen - wat niet zo gek is, gezien de enorm verschillen daar. Blijft eigenlijk enkel over het nachtmerriekabinet Roemer I met zijn zes 'centrum-linkse' partijen, zonder de VVD dus. Die optie is echter ook van tafel nu de PvdA, vrijwel onmisbaar voor die constructie, er geen zin in heeft.
Tenzij Pechtold dus alsnog het licht ziet en zijn ouderen-exterminatieprogramma laat varen of een andere partij opeens toch concessies doet, zijn er eigenlijk weinig andere opties dan een nieuwe stembusgang. Maar of dat wat zou uitmaken? Waarschijnlijk niet.