Racistische gemotiveerde islamkritiek zorgwekkend.
Religiekritiek is erg belangrijk. Het meest belangrijk lijkt momenteel een kritische benadering van de islam, de wereldgodsdienst die in veel opzichten haaks staat op onze Westerse waarden maar in datzelfde Westen wel gestaag aan aanhang wint. De recente aanslag op het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo toonde dat nog maar eens aan.
Als je het over islamkritiek hebt, kan de PVV natuurlijk niet ongenoemd blijven. Ondanks dat het zwaartepunt bij de partij van Geert Wilders tegenwoordig steeds meer bij kritiek op Europa lijkt te liggen, heeft zijn partij veel te danken aan vaak stevig verwoorde kritiek op de islam. Het is dan ook niet vreemd dat in andere Europese landen politieke partijen zich ook kritisch gingen uitlaten over de islam, dit in de hoop het succes van de PVV te evenaren. Daarin schuilt echter een gevaar.
Uit
een rapport van de Britse denktank Demos blijkt dat radicaal-nationalistische (lees: extreem-rechtse) sentimenten door heel Europa voorkomen. Maar waar die vroeger veelal gepaard ging met 'ruw en onverholen racisme' wordt het tegenwoordig gekoppeld aan islamkritiek.
Trouw schrijft hierover: '[Radicale partijen] vertellen hun achterban dat afkeer van immigranten en moslims geen racisme is als het vooral draait om het verdedigen van de eigen traditie.'
Natuurlijk staat islamkritiek niet gelijk aan racisme (moslim vormen immers geen ras), maar het lijkt er dus wel op dat mensen die zich voorheen puur en alleen op grond van ras tegen anderen keerden die afkeer nu in een islamkritisch jasje steken. Het merendeel zal dat waarschijnlijk zelf niet eens inzien - die roepen gewoon na wat de partijleiding roept -, maar de wat meer intelligente leiders hebben heel goed door dat religiekritiek één van de kernwaarden is van het liberalisme en daarmee gemakkelijk kan worden gebruikt om racistische motieven van een legitiem liberaal sausje te voorzien.
Deze kaping van kritiek op de islam door extreem-rechts is uitermate zorgwekkend, omdat het ervoor zorgt dat in wezen gegronde en noodzakelijke kritiek een extreem-rechts stigma krijgt. Het is dan ook de hoogste tijd dat oprechte islamcritici zich hier tegen uitspreken en onderling schoon schip maken.