Partij van de Ouderen is respectloos gedrag in openbaar vervoer beu en eist actie
De Partij van de Ouderen in Amsterdam heeft genoeg van het asociale gedrag van trein,- tram- en busreizigers. Daarom wil de partij een speciale campagne beginnen die pleit voor respectvol gedrag.
De partij van, voor en door bejaarden vindt het bijzonder jammer dat de oude traditie van opstaan voor ouderen, zieken, en vrouwen in het openbaar vervoer verdwenen is. En daar heeft die club nog gelijk in ook. Als je in Nederland met het OV reist zal het je elke keer weer opvallen dat gezonde jongemannen lekker op hun kont zitten, terwijl bejaarden, zieken en vrouwen de hele tijd moeten staan. De jongeren overwegen niet eens om hun plaatsje af te staan aan een ander.
Wil van Soest, fractievoorzitter van de Partij van de Ouderen Amsterdam, vindt dat daar verandering in moet komen. Daarom wil Van Soest dat het stadsbestuur en vervoerders in de regio samen een campagne lanceren die de naam 'Opstaan voor iemand, misstaat niemand!' moet krijgen.
"Iedereen wil liever zitten in de trein, tram, bus of metro, maar er zijn gewoon mensen die dat harder nodig hebben. Dat respect, die vanzelfsprekendheid, moet terug in onze verharde samenleving."
Het is dieptriest dat zo'n campagne nodig is om Amsterdammers ervan te doordringen dat ze zich netjes moeten gedragen en dat normen en waarden er nog altijd toe doen. Als je dit jaren geleden tegen je ouders of grootouders had verteld hadden ze je ongelovig aangekeken: zoiets konden ze zich niet eens voorstellen. Opstaan voor een ander was in hun ogen immers volkomen normaal.
Jammer genoeg is Nederland de afgelopen twintig jaar ontzettend veranderd, en dat lang niet altijd ten goede. Het tegendeel is zelfs waar: in veel opzichten zijn we datgene kwijtgeraakt wat Nederland juist uniek, mooi, en waardevol maakte.
Het plan van de Partij van de Ouderen kan dus zeker op mijn sympathie rekenen... maar helaas is er ook een probleem: dit is niet iets waar de overheid -- lokaal of landelijk -- belastinggeld aan dient te besteden. Het is aan burgers zelf en aan private organisaties (waaronder de vervoerders!) om deze problematiek aan te kaarten en er iets aan te doen, zonder dat er belastinggeld aan besteed wordt. Het is nu eenmaal niet een taak van de overheid om mensen te vertellen hoe ze zich moeten gedragen, nee, ook niet als de effecten van zo'n campagne wel degelijk positief kunnen zijn.
