Partij van de Arbeid, waar ging het mis? Links lullen, rechts vullen (7)

Frits Bosch schrijft deze zomer een feuilleton over hoe het zo faliekant mis kon gaan met de PvdA, ooit één van Neerlands grootste partijen en nu onbetekenend wegkwijnend in de oppositie. Vandaag deel 7: hoe PvdA’ers hun rode veren terstond verliezen zodra ze in aanmerking komen voor een baan waarmee je schathemeltjerijk kan worden. En als ze al niet ‘rechts aan het vullen’ zijn, dan besturen ze als wolven in schaapskleren wel een grote stad van Nederland...

De PvdA wil afstand nemen van het liberale denken. Maar de partij heeft nog geen goed verhaal. Enkel afstand nemen van het liberale gedachtegoed is wel erg mager. Hoe is het gekomen dat de ooit machtige sociaal democraten zo in de lappenmand verkeren? Introspectie is geen sterk punt van de PvdA. Frits Bosch gaat de partij hierbij helpen en duikt in hun interessante geschiedenis in een aantal afleveringen. Vandaag deel 7: Links lullen, rechts vullen.

Links lullen, rechts vullen, dat is onze specialiteit!

Stagnatie van lagere inkomensgroepen deed zich voor terwijl de reële inkomens van ‘s werelds 10 procent hoogste inkomens met 60 procent stegen sinds het midden van de jaren zeventig. In die tijd kwam de kreet “links lullen, rechts vullen” in zwang naar aanleiding van de lange rij mensen die zich ‘links’ noemden, maar hun zakken ‘rechts’ wisten te vullen. Pregnant voorbeeld hiervan werd de socioloog Bram Peper, PvdA’er en burgemeester van Rotterdam, zoon van een metaalbewerker, 12 jaar lang getrouwd met de fanatieke VVD’er Neelie Kroes. Peper kwam, - al dan niet terecht - , in een kwaad daglicht te staan vanwege de ‘bonnetjesaffaire’.

Bij extremere inkomens had oud-premier Wim Kok het over ‘exhibitionistische zelfverrijking’. Terwijl deze voormalige vakbondsman, PvdA’er en ooit fel socialistisch spreker op het Malieveld in Den Haag, later zelf al te graag aanschoof als lid van de Raad van Commissarissen bij multinationals. Links lullen, rechts vullen, was zijn specialiteit. De FNV vindt al jaren dat een bestuursvoorzitter niet meer mag verdienen dan twintig keer het salaris van de laagst betaalde werknemer. CEO’s van grote bedrijven verdienen nu veelal meer dan honderd keer modaal. Is het dan een wonder dat niet meer geloofd wordt dat de ‘gewone man’ eerlijk deelt in de welvaart.?

Een fantastische burgemeester!

De lange stoet PvdA burgemeesters – d’Aily, Van Hall, Samkalden, Polak, Schelto Patijn, Van Thijn, Cohen en Van der Laan – hebben weinig goeds gedaan in Amsterdam. Nederlands wordt in de Amsterdamse binnenstad amper nog gesproken. De observaties van Wim Pijbes (ex-directeur van het Rijksmuseum): maak een einde aan de ambulante straathandel en het daarmee samenhangende zwerfvuil, pak de 'levensgevaarlijke' illegale shortstay-kamerverhuur aan en doe iets aan het taxivervoer en de 'meest vervuilende vorm van toerisme': de cruisevaart. Ik vul aan: verplaats scooters naar de weg of houd ze uit de binnenstad. Van de Laan maakte het bont met de affaire-Saadia Ait-Taleb.

Bij het scheiden van de markt benoemde de PvdA Marcouch tot burgemeester in Arnhem. Hij is voorstander van een Berufsverbot, voorstander van discriminatie via streven naar diversiteit, liefhebber van dr. Yusuf al-Qaradawi, de ideoloog van de Moslimbroederschap. Marcouch is sharia-adept en voorstander van hoofddoekjes bij de politie. Toegegeven, ‘zo iemand’, een duikboot, is tegenwoordig uitmuntend gekwalificeerd om burgemeester van een grote stad in Nederland te worden…

Delen 1, 2, 3, 4, 5 en 6 van de feuilleton zijn hier te lezen.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.