Missie geslaagd, zullen we maar zeggen.
Eerder vandaag laaide er een hevige storm op rond de persoon van Özcan Akyol, columnist van het
Algemeen Dagblad. Hoewel Akyol met enige regelmaat interessante dingen te melden heeft en dus regelmatig blijk geeft over tenminste iets van gezond verstand te beschikken, leek hij vanmorgen flink uit de bocht te vliegen. Hij vond het namelijk belachelijk, schreef hij, dat de Top 2000 voor de zoveelste keer een feestje van, voor en door "witte mannen" is. Dat kan toch niet?!
Diversiteit!
Op Twitter en op andere plekken werd er flink gereageerd op die column. Ook
wij schreven erover. Al snel bleek echter dat de column ironisch bedoeld was. Want nee, Özcan is niet zo gestoord dat hij wérkelijk eist dat er een allochtone transgender in de top 10 van de top 2000 komt.
Of, zoals hij zelf uitlegt
in zijn krant (die er een artikel aan gewijd heeft, ongetwijfeld omdat de hoofdredacteur erg te spreken is over het aantal pageviews dat de column genereert):
Ik kan niet geloven dat mensen oprecht geloven dat ik pleit voor een transgenderturk in de Top 2000.
En:
Aan de ene kant ging het deze week over de kerstcommercials die te wit zouden zijn, over de Top 2000 die te wit zou zijn en over de literatuur die te wit zou zijn. Het waren drie nieuwsfeiten deze week waarin het drammen van de diversiteitspropaganda duidelijk werd en dat stoorde me nogal. Tegelijkertijd viel het me ook op hoe heftig mensen reageren op flauwekul van anderen. Zie de ruim 500 mensen die onder mijn bericht reageren op Facebook. Hoe fel en kort door de bocht er wordt gereageerd op allerlei uitspraken. Ik kan het benoemen, maar ik kan het ook blootleggen dat het debat totaal verziekt is door een ironische column te schrijven. Dat was de opzet en daar ben ik geloof ik wel goed in geslaagd.
Dat kun je wel zeggen... hoewel er een kanttekening bij gemaakt moet worden -- een kanttekening die hij niet nadrukkelijk genoeg maakt: de reden dat mensen zo fanatiek reageren op zo'n column is niet dat er iets "mis" is met die mensen, maar dat we tegenwoordig dood worden gegooid met radicaal-links, politiekcorrect diversiteitsgedram. Geen enkele traditie lijkt veilig te zijn. Alles moet eraan geloven. Mensen zien dat, en reageren daarop.
Met andere woorden, dat mensen boos reageerden op de columns zegt niet zo zeer iets over hen, als wel over het enorme gedram waar we nu al jaren mee te maken hebben. De "tenen" (in de woorden van hoofdredacteur Hans Nijenhuis) zijn met reden zo "lang."
