Overlevende, die tevens zijn vrouw verloor door terreuraanslag Nieuw-Zeeland, vergeeft dader
Farid Ahmed, een van de overlevenden van de aanslag in Christchurch, Nieuw-Zeeland, zegt de dader te vergeven. Dit terwijl hij zijn vrouw, die hém nog probeerde te redden, verloor aan het geweld. Dat meldt de BBC (video).
Farid zat in zijn rolstoel in de moskee toen de terreurdaad zich voltrok. Zijn vrouw probeerde hem nog te redden maar raakte zelf dodelijk gewond. Farid reageert in het interview op de aanslag en de dader.
Wat staat deze man sterk in zijn schoenen. Dit lijkt mij een man die zijn geloof ontzettend serieus neemt en de bedoeling er van bijzonder goed in de smiezen heeft. In het interview zegt hij het volgende:
"I lost my wife, but I don't hate the killer. As a person I love him. But I'm sorry I cannot support what he did, but I think somewhere along in his life maybe he was hurt but hecould not translate that hurt into a positive manner. That's why he's doing wrong."
Even later legt hij het motief van de dader uit zoals hij het begreep, wat prima overeenkomt met wat de dader in zijn manifest heeft geschreven, en sluit af met deze mooie woorden:
"I don't have any grudge against him, I have forgiven him and I'm praying for him, that God will guide him and then one day hé will be a saviour."
Dat is toch prachtig om te zien? Even geen schuld leggen bij de ander of angst hebben voor het escaleren van de dreiging. Dat een man, die zélf nota bene slachtoffer had kunnen zijn, de eigen vrouw is verloren aan de aanslag en dus alle reden heeft om wraakzuchtig te zijn, juist deze woorden spreekt en lijkt te menen. Hij kiest geen kant, koestert geen wrok, blijft kalm en vergeeft.
