Dubieuze schwindel
De woningbouwcorporatie Vestia staat, met dank aan op rentestanden gokkende bestuurders, op de rand van het faillissement. De banken hebben de directie voor vele miljarden aan derivaten (in casu verzekeringen tegen stijgende rentelasten) aangesmeerd. Toen die derivaten door de dalende rentelasten een
netto-kostenpost van enkele miljarden euro's gingen vormen, hoopten de banken via een beslag op de woningportefeuille van Vestia hun verliezen in geval van een faillissement te beperken. Daar heeft de staat nu een stukje voor gestoken:
De noodlijdende woningcorporatie Vestia heeft complete wijken in Rotterdam, Delft en Den Haag, ter waarde van bijna tien miljard euro, heimelijk verpand aan het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW). Door afstand te doen van vrijwel alle woningen staan banken als ABN Amro, JP Morgan en Deutsche Bank, die momenteel miljarden euros van Vestia te vorderen hebben, buitenspel.
De staat lijkt met deze manoeuvre de banken ertoe te willen dwingen
een deel van hun investeringen af te schrijven. Dat streven moge nobel zijn, het is dubieus om dat doel te proberen te bereiken door de spelregels tijdens het spel te herschrijven.