Over klimaatdrammers, -sceptici en -ontkenners en de veel genuanceerdere burger

NRC deed onderzoek in 20 gemeenten bij zo'n 300 burgers. Jong, oud, arm, rijk en uit alle windstreken. Met interviews hield de krant de vinger aan de pols van wat 'de burger' nou écht vindt van heel het beleidsthema en de discussie eromheen.

De rode draad door heel het artikel is dat mensen een stuk genuanceerder zijn dan de politieke partijen doen lijken. Zekerheid over de oorzaak van klimaatverandering is er niet. Een elektrische auto wordt door de een niet aangeschaft want 'minimale impact' en de ander vraagt zich af of de mens überhaupt wel invloed heeft maar heeft wel zonnepanelen op het dak liggen.

Men maakt zich volgens diverse onderzoeken wel degelijk zorgen over het klimaat maar de bereidheid om hier iets aan te doen is minimaal te noemen. Het lijkt er sterk op dat mensen het idee hebben dat voorgestelde maatregelen niet effectief en te duur zijn of te veel worden opgehemeld. Er is voor veel mensen ook nog méér dan alleen het klimaat.

Dat veel mensen (90%) toch iets aan duurzaamheid lijkt te doen, komt meer door het directe voordeel die ze er zelf van ondervinden of door met minimale inzet een ander het niet moeilijker te willen maken. Er zijn er maar weinig die echt menen met hun milieuvriendelijke maatregelen bij te dragen aan het terugdringen van de opwarming van de aarde. De voornaamste reden lijkt kostenbesparing te zijn. Ook wel eens fijn om even te zien dat niet iedereen aan die hysterie meedoet, of het nou om voor- of tegenstanders van het beleid gaat.