Ouders van Tristan willen met nabestaanden praten

,,Onze zoon heeft mensen onherstelbaar leed aangedaan en wij kunnen ons verdriet hierover niet in woorden uitdrukken. Een moeder geeft leven door, maar het voelt nu alsof ik de dood heb doorgegeven."

De woorden van Marieke van der Vlis maken een wanhopige indruk en dat is goed voor te stellen. Als ouder wil je dat je kinderen het beter hebben dan jezelf en doe je er alles aan je kinderen te beschermen. Natuurlijk komt het voor dat kinderen ontsporen, maar in de meeste gevallen is zoiets recht te zetten. Ik hoop dat de nabestaande op termijn met de ouders van Tristan willen praten. Op "het waarom" zal waarschijnlijk nooit een antwoord komen, maar voor de verwerking van het verdriet kan het een goede zaak zijn als er collectief wordt gerouwd.