Ouderen hadden lak aan de toekomst: eisen NU dat kinderen van anderen hun AOW betalen!

De discussie over de AOW-leeftijd ontwikkelt zich momenteel in een strijd tussen mensen met een 'zwaar beroep' en mensen met een 'licht beroep'. Omdat personen met een fysiek zwaar beroep minder lang kunnen werken zou de AOW-leeftijd voor hen omlaag moeten. Een sympathiek idee. Werkgevers steunen het voorstel, maar de plannen tonen vooral een dedain tegenover jongere generaties en een tekort aan 'intergenerationele verantwoordelijkheid'.

Dat de discussie deze richting oprolt is tekenend voor hoe Nederlanders hechten aan het piramidespel dat we de AOW noemen. Het systeem voelt natuurlijk ook goed, zeker als je het voorrecht hebt in de buurt van de AOW-gerechtigde leeftijd nog in leven te zijn! Gratis geld voor zo lang je leeft zonder dat je verantwoordelijkheid hebt moeten nemen. Sparen werd minder noodzakelijk: 'de AOW lost het wel op'.

Heerlijk!

Enige voorwaarde was wel dat er een constante stroom aan 'nieuwe leden' (kinderen, red) bijkwam. Maar daar ging het dus he-le-maal mis met Generatie X (geboren van tot 1955 - 1970, red.)! En toen had je ineens de vergrijzing. Die vergrijzing is niet binnen één of twee jaar ontstaan. Maar is het gevolg van jarenlange minachting voor de toekomst door deze generatie. Ze waren druk bezig met centjes verdienen. Of zo.

Velen van deze generatie konden tegen 1985 een gezin stichten. Maar dat gebeurde dus niet. Als we de demografische cijfers erbij pakken dan zien we dat deze generatie faalde in het genereren van 'nieuwe leden' voor het AOW-systeem! Rond die tijd was het demografische vervangingsniveau namelijk het laagste in de recente geschiedenis. Zelfs nu krijgen gezinnen meer kinderen dan in 1985:

Omdat deze generatie haar verantwoordelijkheid niet nam in het genereren van 'nieuwe leden' loopt het AOW-systeem tegen problemen aan. Immers worden de uitkeringen betaald door mensen die nu werken. Gevolg: iedereen moet langer werken alvorens recht te hebben op AOW. Zo lang zelfs dat baby's van nu tot hun 80e door moeten!

Al is er nog wel een discussie gaande over waarom deze cijfers zo zijn gedaald. Zo is er één stichting die denkt dat de Nederlandse staat verantwoordelijk is voor deze lage vruchtbaarheidscijfers. Die verhoogde AOW-leeftijd is natuurlijk niet handig voor mensen die zwaar werk doen. Denk aan stratenmakers en metaalarbeiders. En om dat op te lossen zouden er dus twee categorieën voor de AOW moeten worden gelden. Één voor mensen met een zwaar beroep en één voor mensen met een fysiek lichter beroep.

Dat lijkt sympathiek. Maar het is vooral een onbeschaamde methode om het faillissement van het AOW-systeem nog eens een paar jaar vooruit te schuiven. En ook om de discussie over 'intergenerationele verantwoordelijkheid' te vermijden. Niets meer en niets minder. Dit werpt natuurlijk vragen op.

Hoe zouden de jongeren van nu aankijken tegen het feit dat ze tot hun 80e moeten doorwerken? Vinden ze dat sociaal? En hoe zouden ze het vinden dat in 1985 het geld niet op kon en men overal gratis kon studeren, terwijl anno 2019 de studieschulden de pan uitreizen? Het moge duidelijk zijn. Sinds de jaren 1975 ontbreekt het in Nederland aan plichtsbesef richting de kinderen van de toekomst.

Dat zien we op tal van gebieden en niet enkel bij de AOW. Het AOW-systeem toont slechts een deel van de verrotting van de samenleving aan: atomisering, individualisering, apathie en vooral egotisme. Zo'n sterk egotisme zelfs dat het krijgen van gezinnen 'te veel' was voor deze lieden. En nu eisen deze lieden dat de kinderen van anderen hun AOW betalen! Want ikke, ikke, ikke.