Laura van Kaam, oud-winnares van The Voice Kids, is wederom opgenomen. Het 18-jarige meisje kampt namelijk nog steeds met een zware depressie.
In 2013 won Laura The Voice Kids. Sindsdien had ze dus hoop op een schitterende toekomst. Nog steeds is dat natuurlijk zo; ze is jong én buitengewoon getalenteerd. Oh ja, én heel Nederland weet wie ze is.
Dat dit soort succes geen garantie is voor geluk blijkt wel uit haar verhaal. In december 2016 bekende ze al dat ze depressief was.
Ok, dus dat. Ik ben weer even opgenomen. Sterker worden op een veilige plek. Het is niet fijn om hier te zitten, maar wel nodig. Stiekem leer ik van mijn eigen berichten hoe belangrijk het is om open en eerlijk te zijn...
Terug van weggeweest, hier ben ik weer, open en eerlijk zoals jullie mij waarschijnlijk al wel kenden. Voor mijzelf: om niet te hoeven liegen. En voor anderen: om te laten zien dat niemand er alleen voor staat, al is het maar voor die ene persoon hierboven die erdoor geholpen is! Een oorlog win je immers niet in je eentje!"
Iedereen die ervaring heeft met depressies (door zelf depressief te zijn [geweest] of doordat anderen in hun omgeving dit probleem hebben [gehad] weet dat het echt ongelooflijk zwaar is om hiermee om te gaan. En nee, de oorzaak is bijna nooit hetzelfde. Het verschilt van persoon tot persoon... en kan ook nog eens meerdere oorzaken hebben.
Dat gezegd hebbende vind ik wel dat dit soort nieuws aanleiding moet zijn voor tv-zenders die talentenjachten (en reality shows) met kinderen maken om daar nog eens goed over na te denken. Hoe vaak zien we niet dat dit soort sterretjes al snel geestelijk in de problemen komen? Misschien dat Laura's situatie daar niets mee te maken heeft (druk, bekendheid, succes op jonge leeftijd, probeer dat later maar eens te evenaren, gepest worden vanwege je roem), maar we weten uit ervaring dat heel veel kindsterren wel degelijk psychische klachten overhouden aan hun faam. Google "child star depression" maar eens.
Laten we kinderen in vredesnaam in bescherming nemen tegen zichzelf, tegen elkaar, en tegen de roem. Een kind moet naar school gaan, zich ontwikkelen, langzaam aan de wereld wennen. Het is al moeilijk genoeg om met roem om te gaan als volwassene, laat staan als puber.