Oud-generaal roept Obama op verijdelde aanslag te vergelden

Oud-generaal James Mattis, die tot eerder dit jaar aan het hoofd stond van alle Amerikaanse troepen in het Midden-Oosten, wond zich er dit weekend nog over op. "I don't know why the attempt on Adel wasn't dealt with more strongly," zei hij tijdens een vraaggesprek op het Aspen Institute in Colorado. (Zie de video hieronder.)

'Adel' is Adel el-Jubeir, voormalig adviseur van de Saoedische koning en sinds begin 2007 ambassadeur in Washington DC. Eind 2011 werd bekend dat Iran een aanslag op zijn leven had beraamd. Het plan was de diplomaat te vermoorden terwijl hij van een diner genoot in de Amerikaanse hoofdstad. Grote kans dat hierbij ook Amerikaanse burgers om het leven waren gekomen.

Michael vroeg zich destijds af hoe Obama hierop zou reageren en voorspeelde: "Obama kennende zal hij kiezen voor de Job Cohen reactie: even een grote mond opzetten, maar de vijand daarna meteen uitnodigen om alles even rustig te bespreken onder het genot van een kop thee."

Zelfs een grote mond had de president echter niet. Natuurlijk, Iran werd berispt, maar vervolgens - niets.

Sterker, Iran steunt in toenemende mate terreur. In juli vorig jaar werden aanslagen in Bulgarije uitgevoerd waarbij onder meer vijf Israëliërs om het leven kwamen. Israëlische en Saoedische diplomaten zijn wereldwijd doelwit van Iraanse moordaanslagen. Amerika staat erbij en kijkt ernaar.

Mattis waarschuwde dat als de Verenigde Staten niet optreden, Iran geen enkele reden heeft om hiermee te stoppen. Het voert een indirecte oorlog tegen zowel Israël als Saoedi-Arabië, beide Amerikaanse bondgenoten. Verdienen die niet op z'n minst enige rugdekking in deze strijd? Obama hoeft Teheran niet plat te bombarderen, maar moet wel duidelijk maken dat dit zo niet kan.

In plaats daarvan voert de Democraat en pappen-en-nathouden beleid en lijkt hij nog steeds te hopen dat economische sancties Iran ervan zullen overtuigen dat het wel moet onderhandelen over diens kernwapenprogramma. We zijn inmiddels echter vijf jaar verder en er is geen enkele vooruitgang geboekt. Iran werkt nog net zo hard aan een kernwapencapaciteit. (Mattis zei dat het binnen een jaar een bom kan maken, als het besluit daartoe over te gaan.) Iran steunt nog altijd de Libanese terreurgroep Hezbollah die niet alleen Israël het leven zuur maakt, maar sinds kort ook meevecht aan de kant van het leger van president Bashar Assad in Syrië. Het beraamt wereldwijd terroristische aanslagen. Amerika's vrienden in het Midden-Oosten zijn doodsbenauwd. Wanneer stelt Obama eens een grens?