Otmar Edenhofer: 'De bezitters van kolen, olie en gas dienen te worden onteigend'

Otmar Edenhofer, adjunct–directeur van het 'Potsdam Institut für Klimafolgenforschung' (PIK) en voorzitter IPCC–werkgroep 3 op Marxistische toer.

Onder de titel, 'PIK Vizechef Edenhofer: Die Besitzer von Kohle, Öl und Gasvorkommen müssen enteignet werden', gaf Michael Limburg zijn indrukken weer van een recente voordracht van Otmar Edenhofer in Berlijn over onze 'gedecarboniseerde' toekomst, d.w.z. vrij van fossiele brandstoffen.

De uitnodiging voor de bijeenkomst luidde als volgt:

Der 5. Sachstandsbericht des Weltklimarats IPCC zeigt, dass menschliche Aktivitäten für den Anstieg der globalen Mitteltemperatur verantwortlich sind: die Verbrennung von Kohle, Öl und Gas und Entwaldung. Weitere Erwärmung birgt das Risiko irreversibler Folgen. Der Klimawandel kann jedoch nicht mehr vollständig vermieden werden. Daher sind Anpassung und Klimaschutz komplementäre Strategien zum Umgang mit und zur Verringerung dieser Risiken; vor allem die substantielle Reduzierung der Treibhausgas–Emissionen in den kommenden Jahrzehnten können die Risiken des gefährlichen Klimawandels verringern. Das Zwei–Grad–Ziel ist noch erreichbar, wenn es zu einer Entkopplung von Emissionen und Wirtschafts– und Bevölkerungswachstum kommt. Diese Entkopplung erfordert aber international koordinierte Klimapolitik.

Deze uitnodiging geeft in het kort het credo van Edenhofer en de zijnen weer. En het stoorde kennelijk niemand dat het weer de bekende litanie van onbewezen banaliteiten was. Natuurlijk gaat klimaatverandering door. En kan een substantiële vermindering van de uitstoot van broeikasgassen een gevaarlijke klimaatverandering voorkomen? Daarvan is in de vele duizenden pagina's van de verschillende 'assessment reports' van het VN–klimaatpanel (IPCC) geen bewijs geleverd.

Ook extreme weersomstandigheden en miljoenen vluchtelingen behoren tot de klimaatellende die routinematig over onze hoofden wordt uitgestort. Maar ook hier ontbreken bewijzen.

Voor Edenhofer is de conclusie van werkgroep 1, dat de mens door het verstoken van fossiele brandstoffen verantwoordelijk is voor een verhoging van de gemiddelde wereldtemperatuur, een gegeven. Helaas zijn zijn collega's niet in staat om te vertellen of en wanneer en waar deze gevaarlijke opwarming zich zal voordoen, en evenmin hoe hoog die zal zijn.

Vervolgens besprak Edenhofer de 2–graden–doelstelling (de maximale toegestane temperatuurverhoging, waartoe de landen zich internationaal hebben verbonden). In dit verband behandelde hij het resterende CO2–budget, dat we nog in de atmosfeer mogen brengen zonder deze doelstelling in gevaar te brengen. Daarvan is al een groot deel verbruikt. Slechts door een geweldige inspanning is de daarvoor noodzakelijke decarbonisering te bereiken, door zo snel mogelijk volledig af te zien van het gebruik van fossiele brandstoffen. Daartoe dient het grootste deel van deze brandstoffen in de bodem te blijven.

Volgens Edenhofer hebben de industrielanden zich de atmosfeer van de wereldgemeenschap quasi toegeëigend. Maar men dient duidelijk te erkennen dat we door het klimaatbeleid het wereldvermogen herverdelen. Dat de bezitters van kolen en olie daar niet enthousiast over zijn ligt voor de hand. Men dient niet de illusie te koesteren dat internationaal klimaatbeleid milieubeleid is. Dat heeft bijna niets meer te maken met milieubeleid, met problemen als het 'Waldsterben' of het ozongat

En voor Edenhofer is derhalve de onteigening van de bezitters van de fossiele energiebronnen de sleutel tot een succesvolle decarbonisering. En hier kwam dan weer de oude Marxist naar boven, die Edenhofer reeds sinds zijn vroege jeugd is. Want deze energiebronnen behoren volgens Edenhofer niet toe aan de 'bezitters', maar aan alle mensen. Daarom is de onteigening daarvan ook hoogst moreel en juist.

Maar ja, hoe dient men zich een dergelijke onteigening voor te stellen? Dat was het punt waarop de zaal afhaakte.

Lees verder hier.

En dan te bedenken dat Otmar Edenhofer adjunct–directeur is van het PIK (het belangrijkste adviesorgaan van de Duitse regering inzake klimaatbeleid) en voorzitter is van werkgroep 3 van het VN–klimaatpanel! Dit soort mensen pretenderen over de sleutel van onze toekomst te beschikken en kunnen op kosten van de belastingbetaler ongestoord hun werk doen. Alice in Wonderland! Met zulk wereldvreemde protagonisten van AGW ('Anthropogenic Global Warming') heb je overigens geen klimaatcritici meer nodig.

Voor mijn eerdere DDS–bijdrage zie hier.