Met dit soort debatten, zoals het Dividenddebat, vind ik het altijd heerlijk om te zien als de oppositie eensgezind optreedt tegen de regering. Van de coalitiepartijen hoeven we niet te veel te verwachten, maar de oppositie moet op dit soort momenten sterk en eensgezind zijn. Gelukkig is de oppositie dat tot nu toe ook.
Jesse Klaver trapte af met een vlammend betoog over de geloofwaardigheid van de premier en het vertrouwen van de burgers in de regering en de politiek.
'Daar zit een premier met een blind geloof in de markt en in de lobby van werkgeversvoorzitter Hans de Boer. Dit debat gaat niet alleen over memo's die wel of niet gedeeld hadden moeten worden, maar over vertrouwen dat is beschaamd.'
Er was nog een klein vraagje van Wilders voor Klaver, of de leider van GroenLinks niet van tevoren al wil concluderen dat het een verloren zaak is voor Rutte en Wiebes. Klaver wil de premier nog een kans geven om zichzelf te verantwoorden, maar ziet het wel somber in voor hem. Er is 'een klein wonder' nodig om dit goed uit te leggen.
Naast Klaver was de rest van de linkse oppositiecoalitie ook hard, waarbij Marijnissen het had over 'politiek cluedo' en Asscher van de PvdA zich afvroeg of in de toekomst de Tweede Kamer haar functie nog wel kan vervullen als er informatie achterwege werd gehouden.
Zelfs bij Wilders werden er geen vragen gesteld, waarbij voor mij het moment kwam dat de oppositie elkaar geen strobreedte in de weg legt. Daar gaat het mij om, want dan werkt het parlementair proces op zijn best. Ook al gaf Wilders bij voorbaat al aan een motie van wantrouwen in te dienen.
'Met geen pen te beschrijven, zo schandelijk', aldus Wilders. Hij kondigt nu alvast een motie van wantrouwen aan ('wegwezen!') en richt zich daarbij ook tot zijn collega's in de Kamer: 'Als wij dit accepteren, is eens te meer bewezen dat dit een nepparlement is.'
Kees van der Staaij van de SGP was de enige die nog heel mild was en vroeg zich vooral af wat meer transparantie zou betekenen voor het formatieproces in de toekomst. Er zou geen 'angst voor memo's' moeten ontspringen in de toekomst, anders wordt er niets opgeschreven en zal het ook niet controleerbaar kunnen zijn. Gelukkig kwam DENK daarna er weer sterk overheen in hun eigen inbreng: ''Het is nu or never, alles voor Shell en Uniléver!''.