Vandaag behandelt de Tweede Kamer een motie van wantrouwen - bij voorbaat al kansloos - die maar weer eens aantoont dat DENK niets dan een opportunistische en anti-semitische partij is. Kan DENK dieper zinken dan voorheen? Ja, dat kan kennelijk. Dat bewijst zetelrover
Selçuk Öztürk die duidelijk nog een persoonlijke vete
uit te vechten heeft met
Lodewijk Asscher van de PvdA, de partij die Öztürk de kamer in stuurde, voordat hij besloot om de banden door te snijden en met Kuzu een nieuwe partij op te richten.
Asscher lijkt met een motie van wantrouwen tegen de vice-premier en minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het zoveelste slachtoffer te zijn van het opportunistische pestgedrag van de DENK'ers. Nu de verkiezingen in een rap tempo naderen vinden de Nederturken het nodig om hun spierballen eventjes te tonen, en hoe kun je dat nou beter doen dan met zo ongeveer het zwaarste wapen dat parlementariërs tot hun beschikking hebben? Nou, door een motie in te dienen die ook daadwerkelijk enige kans van slagen heeft. De motie wordt vandaag pas in stemming gebracht, maar de uitslag staat nu al vast. Niet alleen de regeringspartijen maar ook de oppositie kan het wanvoorstel met de beste wil van de wereld niet serieus nemen, en peinst er niet over om het te steunen, hoe erg ze het ook met de betreffende minister oneens kunnen zijn.
En dat is geheel terecht. De motivatie voor de motie is om te lachen. Twee jaar geleden kwam een onderzoek uit waarin gesteld werd dat Nederturkse jongeren - toevallig de groep die DENK vertegenwoordigt - aardig sympathiek tegenover het extremistische gedachtegoed van onder andere ISIS staan. Later bleken wat haken en ogen aan de methodiek van het onderzoek te hangen - wat de uitslag niet meteen ongeldig hoeft te maken, maar voor Öztürk was het genoeg om Asscher ermee aan te klagen. Gewoon omdat die minister dat onderzoek ooit eens had aangehaald, en omdat het natuurlijk perfect normaal is om daar twee jaar later nog over te gaan zeuren. Maar goed, zeuren is natuurlijk de specialiteit van de heren Öztürk en Kuzu, en dan vooral wat betreft de banden van Nederland met Israël. DENK verweet Asscher namelijk niet alleen dit onderzoek maar ook - want dat heeft er zoveel mee te maken - dat de Nederlandse overheid gewoon pensioenen en dergelijke uitbetaalt aan holocaustoverlevenden die inmiddels in Israël wonen. Want ja, het is natuurlijk totaal niet raar dat wij deze mensen, die de vreselijkste dingen meegemaakt hebben - en die ook gewoon als Nederlanders geboren waren - geven waar ze recht op hebben.
Maar hé, dat zijn we wel gewend van deze jodenhatende zielepoten toch?