Opnieuw aangifte tegen Wilders vanwege discriminatie

De geschiedenis herhaalt zich.

PVV-leider Geert Wilders is terecht woedend omdat er voor de zoveelste keer aangifte tegen hem is gedaan vanwege 'discriminatie.' Dit keer zijn het geen Nederlanders - of Nederlandse allochtonen - die naar de politie zijn gestapt, maar een eenzame man in Oostenrijk.

De aangifte werd volgens verschillende Oostenrijkse media gedaan door Tarafa Baghajati, voorman van IM , 'Initiative muslimischer sterreicherinnen und sterreicher'. Die wil nu laten uitzoeken of Wilders strafbaar is.

Wilders laat daarop weten dat "de waarheid voor sommigen onaangenaam" onaangenaam mag zijn, "maar daardoor niet minder waar." Daarbij beschrijft hij de aangifte meteen maar even als "juridische jihad," ongetwijfeld omdat dat zo lekker bekt, maar wat mij betreft is dat een te gemakkelijke term. Of eigenlijk: een te samenzweerderige term. De man die hem aanklaagt is gewoon te snel op zijn teentjes getrapt. Ik betwijfel dat het iets te maken heeft met wat voor 'jihad' dan ook.

Maar goed, dat natuurlijk geheel terzijde. Het punt is dat Wilders voor de zoveelste keer lastig wordt gevallen omdat er iemand is die er moeite mee heeft dat hij gebruik maakt van het recht op de vrijheid van meningsuiting. Welnu, het is vervelend dat iemand zich beledigd voelt door iets wat Wilders - of wie dan ook - zegt, maar het is geen goede reden om de vrijheid van meningsuiting meteen maar even in te perken.

Er bestaat niet zoiets als een (natuur-) recht om je "niet beledigd te voelen." Belediging is altijd compleet subjectief. Als iemand mij een sukkel noemt kan ik dat bijvoorbeeld gemakkelijk van me af laten glijden, terwijl een ander er diep door gekwetst wordt. Een rechter kan daar geen rekening mee houden - en moet dat ook helemaal niet proberen.

Wilders laat zich lang niet altijd genuanceerd uit, maar het wordt bijzonder gevaarlijk als we hem daar vervolgens voor bestraffen; het begint met "een overduidelijke belediging" en het eindigt met een wet die volstrekt nergens op slaat en die de vrijheid van meningsuiting zo zeer beknot dat heel serieuze problemen niet meer benoemd mogen worden.

Laten we dus hopen dat de rechter ook in deze zaak beslist dat Wilders' recht op de vrijheid van meningsuiting belangrijker is dan de complete subjectieve en niet-meetbare gevoelens van meneer Baghajati.