Na Tunesië en Egypte gaat het nu ook goed mis
in Jemen. Duizenden inwoners van de hoofdstad Sanaa zijn vandaag de straat opgegaan om het vertrek van president Ali Abdullah Saleh te eisen.
Ze verwezen tijdens de demonstratie naar de gebeurtenissen in Egypte.
"Dertig jaar aan de macht is genoeg, zeiden de Jemenitische demonstranten.
Men probeert aan de veiligheidstroepen te ontkomen door op vier verschillende plaatsen te demonstreren. Zo staan politie en het leger met de handen in het haar toe te kijken terwijl het land in chaos gestort wordt. Tenminste, dat is waar de betogers op hopen.
Als deze demonstraties zich blijven verspreiden hebben we echt een groot probleem. De gemiddelde Jemeniet is alles behalve modern en verwesterd. Het land heeft al jaren te kampen met een serieus extremisme probleem. De VS schakelt met enige regelmaat terroristen uit die zich in het land verbergen, vaak gesteund door de bevolking.
De kans dat extremistische organisaties achter de betogingen zitten is dan ook groot. Jemen kent voor zover ik weet geen invloedrijke democratische groeperingen die het land op liberale voet willen en kunnen hervormen.
Natuurlijk is de huidige regering ook niet echt je van het - Jemen staat terecht bekend als een land dat terrorisme sponsort - maar het kan erger; op dit moment speelt de regering een soort merkwaardig dubbelspel. Aan de ene kant worden terroristen actief geholpen, aan de andere kant mag de VS hun schuilplaatsen in het land af en toe bombarderen.
En zo zitten we opeens in de positie dat drie landen weleens in de handen van moslimextremisten konden vallen. Als ze daar in slagen kunnen we er vergif op innemen dat ze het kunstje dunnetjes overdoen in andere landen in het Midden-Oosten. En dan? Dan zitten we plotseling met een zwaar geradicaliseerd Midden-Oosten, waar eventuele gematigde krachten niets meer in te brengen hebben.
Dat is het nachtmerriescenario. Een scenario waar het westen onderhand rekening mee moet houden. Zeker als we als een stel idioten naar de gebeurtenissen zitten te kijken zonder bevriende groepen actief te steunen.
Overigens lijkt het er voorlopig op dat de Moslim Broederschap zich nog niet bemoeit met de demonstraties in Egypte. Het lijkt daar vooralsnog vooral te gaan om seculiere groepen die meer vrijheid en democratie eisen. Dat is het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat Mubarak zijn presidentschap wel kan vergeten als de Moslim Broederschap zich er wél mee gaat bemoeien - en datzelfde geldt voor de mensen die nu al drie dagen lang de straat opgaan. De Moslim Broederschap is namelijk de meest invloedrijke oppositiepartij in het land. Als miljoenen moslimbroeders de straat opgaan zijn de rapen gaar.
Laten we dus hopen dat de Moslim Broederschap buiten dit dodelijke spel gehouden kan worden.
Ten slotte is het grootste gevaar van deze ontwikkelingen niet dat bepaalde regimes afgezet worden en vervangen worden - veel van deze regimes zijn alles behalve onze vrienden - maar dat Israël straks omringd wordt door landen waar fundamentalisten het voor het zeggen hebben. Een nieuwe oorlog lijkt dan onvermijdelijk.
En dat moet ten koste van alles voorkomen worden.