Voor de Raad van Europa heeft onder andere Pieter Omtzigt onderzoek gedaan naar het proces in de landen in Europa tegen terugkerende jihadgangers. Omtzigt is erg geschrokken van de resultaten en ziet dat sommige landen helemaal niets doen tegen terugkerende jihadisten.
Volgens het onderzoek zijn er een aantal landen, zoals Zweden, die zich alleen maar richten op re-integratie en niet op het aanpakken van de jihadisten. Zoals in Zweden er berichten komen dat terugkerende jihadisten een uitkeri ng krijgen en huizen en zelfs een andere identiteit. Deze aanpak gaat volgens Omtzigt alleen maar gevaar brengen.
Door de Schengenzone en dus de open grenzen, kunnen jihadisten in landen waar de aanpak niet streng is, weer een gevaar vormen voor de landen eromheen. Waarom al aan re-integratie denken, als ze nog geen eens veroordeeld zijn? Willen sommige landen wel dat ze veroordeeld worden?
Het is hetzelfde liedje, alsmaar weer. Politici denken dat het simpelweg goed komt als iedereen maar werk en een huis heeft. Dat is niet zo, het is een diepgewortelde overtuiging die deze mensen hadden, een geloof in iets groters en hogers dan dat materiële gedoe. Dat zorgt ervoor dat het niet zomaar weg gaat als ze werk hebben en een huis.
Daar zijn veel meer dingen voor nodig en als je ze überhaupt weer wil opnemen in een samenleving, moet je eerst normen stellen en laten zien dat het niet getolereerd wordt. Omtzigt heeft gelijk dat het in deze context niet alleen een nationale aangelegenheid meer is, maar dat sommige landen andere landen in gevaar brengen door dit soort lichtzinnig beleid.