Onderhandelingen over EU-toetreding Turkije moeten stoppen

Herman Van Rompuy was een goede week geleden op bezoek in Turkije. Hij ontmoette er president Gül en eerste minister Erdogan, beiden lid van de islamistische AKP.

In een toespraak voor de werkgeversorganisatie TOBB sprak de voorzitter van de Europese Raad in lyrische bewoordingen over de toestand van de democratie in Turkije: "De waarden van democratie en politieke vrijheid worden evenzeer gekoesterd in het moderne Turkije. De aangehouden hervormingsinspanningen van Turkije zijn zeer belangrijk op dat vlak, ook voor de manier waarop het omgaat - of moet omgaan - met interne verschillen, onvermijdelijke twistpunten, afwijkende stemmen. Er werd aanzienlijke vooruitgang geboekt, met inbegrip van het grondwettelijke hervormingsproces en meer recent met het aannemen van het vierde gerechtelijke hervormingspakket. ( ) Ik heb er alle vertrouwen in dat het Turkse leiderschap en de vertegenwoordigers van alle politieke partijen die weg verder zullen bewandelen, met vastberadenheid en dialoog." Van Rompuy zei na zijn ontmoeting met de eerste minister dat de onderhandelingen over de toetreding van Turkije tot de Europese Unie nieuw leven moeten ingeblazen worden. Volgens het blad Today's Zaman zou Van Rompuy er ook voor gepleit hebben om vanaf nu de Turkse eerste minister ook uit te nodigen op de Europese topontmoetingen.

Deze verklaringen vatten perfect samen hoezeer de EU is losgekoppeld van de realiteit, niet het minst wanneer het over Turkije gaat. Nergens in de wereld zitten zoveel journalisten in de gevangenis als in Turkije. Zelfs in absolute cijfers geeft Turkije een land als China het nakijken. Ook hoogleraars, schrijvers en andere intellectuelen zitten gevangenisstraffen uit omwille van het uiten van hun mening. Censuur is alomtegenwoordig. Tientallen websites zijn geblokkeerd; zelfs sites als YouTube worden regelmatig ontoegankelijk gemaakt.

Honderden legerofficieren zitten achter de tralies, als gevolg van showprocessen en rammelende complottheorieën als Ergenekon. Wat nog overbleef van de militaire top, werd vervangen door vazallen van de islamistische regering. Het leger werd geleidelijk afgebouwd als politieke factor in Turkije. Ook dat gebeurde onder luid applaus van de Europese Unie, wat nog maar eens aantoont dat de situatie in een islamitisch en Aziatisch land als Turkije best niet teveel aan de hand van Europese, westerse criteria moet beoordeeld worden. In een Europese democratie is politieke invloed van het leger niet aanvaardbaar. In Turkije daarentegen heeft het leger sinds Atatürk altijd een rol gespeeld van hoeder van de scheiding tussen moskee en staat. Neem die rol weg, en een delicaat evenwicht van checks and balances valt weg.

De autoritaire Erdogan is druk bezig Turkije om te vormen tot een islamitische republiek. Bijna gelijktijdig met het verblijf van Herman Van Rompuy in Ankara, werd een alcoholverbod ingesteld tussen 10 uur 's avonds en 6 uur 's morgens. In een straal van 100 meter rond scholen en moskeeën geldt dat verbod permanent. En er zijn nogal wat moskeeën in Turkije. De jongste tien jaar steeg het aantal van 75.369 naar 82.693. Hoofddoeken worden opnieuw toegelaten (en door de sociale druk dus verplicht) in sommige soorten scholen. Onlangs werd een zoenend koppeltje in de metro van Ankara via de luidsprekers van het station terechtgewezen en bedreigd. De befaamde concertpianist Fazil Say werd tot tien maanden voorwaardelijke gevangenis veroordeeld wegens het plaatsen van een eeuwenoud vers op Twitter: 'godslastering'.

De EU wil of durft deze sharia-toestanden niet onder ogen te zien. Dat is overigens niet nieuw: in 2002, toen Erdogan en zijn AKP aan de macht kwamen, sloofde toenmalig uitbreidingscommissaris Günter Verheugen zich uit om de AKP te vergelijken met de christen-democratische partijen in Europa. "Het is niet zo dat een partij die zich baseert op religieuze waarden, niet democratisch kan zijn" (De Standaard, 5 november 2002). Het totalitaire karakter van het islamisme komt vroeg of laat echter altijd aan de oppervlakte. En dat is nu volop bezig in Turkije: blind politiegeweld tegen vreedzame demonstranten, systematisch gebruik van traangas, beelden van politiemensen die opgepakte betogers molesteren, beelden van zes politiemannen die een geldautomaat vernielen om de schuld aan de betogers te kunnen geven

Op 29 mei legde Erdogan de eerste steen van de nieuwe brug over de Bosporus in Istanbul. De datum was niet toevallig gekozen. Die dag wordt in Turkije de verovering van Byzantium in 1453 gevierd. De eerste minister noemde de tijd van de christelijke keizers in Byzantium "een donkere bladzijde van de geschiedenis". Een dergelijke uitspraak kan enkel ingegeven zijn door diepe haat. 

Het is hoog tijd dat de onderhandelingen over de toetreding van Turkije tot de EU worden stilgelegd. Definitief. Turkije voldeed trouwens niet eens aan de voorwaarden om zelfs nog maar aan die onderhandelingen te beginnen. Met hun eufemistische praatjes en hun bang wegkijken van de realiteit maken de EU-bewindslieden zich belachelijk en totaal ongeloofwaardig.

Philip Claeys is Europees parlementslid voor het Vlaams Belang.