Het ging met zo veel beloftes gepaard in 2015, de decentralisatie van de zorg zou heel veel kosten besparen en tegelijkertijd de zorg ook beter maken. De patiënt zou eindelijk centraal komen te staan en de zorginstellingen en de gemeenten zouden maatwerk kunnen leveren. Al met al, alleen maar positieve aspecten! Niets is minder waar, blijkt uit het rapport van de Ombudsman: het is alleen maar slechter geworden. Burgers weten vaak niet bij welk loket ze moeten zijn; bij dat van de gemeente, het Rijk of de verzekeraar. Volgens ombudsman Reinier van Zutphen weten de loketten het vaak ook niet. Zo komt het voor dat gemeenten verwijzen naar andere instanties die op hun beurt weer terugverwijzen naar de gemeente.
Volgens de ombudsman zijn de regels te ingewikkeld en ervaren burgers een bureaucratische rompslomp. Daardoor lukt het burgers vaak niet of nauwelijks om zorg voor zichzelf te regelen en vallen ze dus buiten de boot.
Ouderen komen tussen twee verschillende regelingen te zitten als ze op wachtlijsten staan van verpleeghuizen. Ze krijgen dan bepaalde zorg niet meer, want ze staan op wachtlijsten, terwijl ze wel de zorg nodig hebben. Sterker nog, ze hebben meer zorg nodig, maar ze staan op de wachtlijst, dus ze vallen tussen wal en schip.
Begrijp mij niet verkeerd, decentralisatie van de zorg kan heel effectief uitpakken, maar daar moet de overheid wat meer tijd en geld voor uitsteken, want de afgelopen jaren is het veel te snel ingevoerd. Systemen zijn er niet op aangepast en mensen al helemaal niet. De overheid heeft soms het idee dat veranderingen in het systeem binnen een aantal jaar wel ingevoerd kunnen zijn, terwijl ze te maken heeft met mensen. Die moeten wennen aan veranderingen. Bij gemeenten, het
Rijk, zorginstellingen, zorgverzekeraars. Het is mensenwerk, dus dat heeft tijd nodig.
Wat ik vooral merk, is dat de vorige regering dit natuurlijk vooral zag als louter kostenbesparing, ingedekt met mooie beloften en verklaringen. Als het vorige Kabinet deze grote veranderingen echt wilden doorvoeren vanwege de positieve implicaties en ontwikkelingen, dan hadden ze het niet zo snel en radicaal moeten veranderen. Nu worden er inderdaad kosten bespaard, maar is het systeem een ramp en krijgen mensen niet de zorg die ze verdienen.