Ollongren's glasharde leugen: publicatie kritisch rapport over Inlichtingenwet niet opzettelijk na referendum opgestuurd

Minister Ollongren van Binnenlandse Zaken blijft stug volhouden dat de datum van het referendum geen rol heeft gespeeld bij het tijdstip waarop ze het rapport naar de Tweede Kamer stuurde. Dat is op z'n zachtst gezegd opmerkelijk te noemen, helemaal gezien het feit dat Nieuwsuur ambtelijke stukken wist te bemachtigen waarin staat dat Ollongren juist niet wilde dat het rapport vóór het referendum werd opgestuurd. Kei en keiharde lariekoek dus.

Het rapport, dat behóórlijke vraagtekens stelt bij of de privacy wel voldoende zou worden gewaarborgd door de Inlichtingenwet, werd dus gewoon weggemoffeld en vertraagd door Ollongren, en mocht pas na het referendum weer opduiken. Het grootste hekelpunt volgens het rapport was de gebrekkige afstemming met buitenlandse diensten. Dat is natuurlijk ook een punt dat zorgvuldig moet worden geformuleerd, maar laten we nou niet doen alsof dat zóveel tijd nodig heeft gehad. Het is gewoon een smoes geweest om de boel erdoorheen te kunnen loodsen.

De D66-minister heeft gewoon totale lak gehad aan het referendum, niet alleen door het af te willen schaffen maar ook door, toen het nog wel bestond, actief tegen te werken. Hier lopen er natuurlijk meer types van rond in de regeringspartijen, die zonder tegensputteren hebben toegekeken hoe de Inlichtingenwet met wat dullige aanpassingen erdoorheen is geloodst. Privacy en veiligheid zijn beide in de uitverkoop gedaan.