NRC huilt en klaagt: de behandeling van Marcouch is niet ee-eee-eeeerlijk!
Ach gossie.
Marcel van Roosmalen -- de compulsieve depressieve columnist -- heeft maar weer eens een artikeltje afgeleverd voor de NRC waarin hij met name Geert Wilders de maat neemt. De reden laat zich raden: Wilders verzet zich tegen de benoeming van Ahmed Marcouch als burgemeester van Arnhem. En dat mag niet.
Van Roosmalens redenering is op zijn minst merkwaardig te noemen:
Als de Arnhemmers zelf een burgemeester hadden mogen kiezen waren ze nooit bij Ahmed Marcouch uit Amsterdam Nieuw-West uitgekomen. Dat heeft hij dan gemeen met zijn voorgangers. Op Pauline Krikke (VVD) en Herman Kaiser (CDA) zou ook niemand hebben gestemd...
Eerste gedachte: die kent de stad niet.
Dat heeft hij dan ook gemeen met bijvoorbeeld Pauline Krikke en al die andere niet-gekozen burgemeesters die zodra ze ergens benoemd zijn, beginnen met het opsommen van alle oppervlakkigheden waar de stad waar ze terechtkomen beroemd om is.
Vervolgens weet meneer Van Roosmalen, die eigenlijk Vitesse-watcher is en daarom af en toe mag komen opdraven bij Voetbal Inside, dat "ze" in Arnhem helemaal niet van mensen als Wilders haten. Mensen, in zijn woorden, "van buiten die over hun rug heen stemming komen maken voor eigen gewin." Je zou denken dat dit Arnhemmers bepaald niet anders maakt dan anderen én dat Wilders in ieder geval naar zijn mening de belangen behartigt van inwoners van de stad, maar nee.
Hij concludeert:
Ahmed Marcouch heeft dus het voordeel van de twijfel, zoals iedereen in Arnhem uiteindelijk het voordeel van de twijfel heeft.
Hoe hij dat weet? Nou, anders dan wij heeft hij een speciaal lijntje met Arnhemmers. Hij weet dat ze Marcouch best wel vertrouwen. Hij heeft geen grote peilingen uitgevoerd, geen grootschalig onderzoek. Nee. Hij voelt het aan zijn water. Ofzo.
En dat moeten wij dan serieus nemen omdat het in een 'kwaliteitskrant' als NRC Handelsblad staat. Je zou erom huilen als het niet zo lachwekkend was.
